بررسی تاثیر آموزش پیشگیری از بیماری های مقاربتی در زوجین بر اساس مدل باور بهداشتی

ارتقای سلامتی و پیشگیری از بیماری، از اهداف مهم برنامه های بهداشتی است. با وجود تلاش هایی که در این جهت صورت گرفته، بیماری های مقاربتی، هنوز از معضلات بهداشتی جامعه امروزی می باشد. برای پیشگیری می توان با انجام اقدامات آموزشی خطر انتشار این بیماری ها را محدود نمود که در این راستا آموزش بهداشت بر اساس مدل های ارایه شده از جمله مدل باور بهداشتی، نقش کلیدی دارد.
این مطالعه نیمه تجربی به صورت مورد - شاهدی در مراکز بهداشتی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. نمونه به شکل تصادفی ساده و شامل 30 زوج در هر گروه بود. زوجین گروه مداخله طی دو جلسه نیم ساعته، بر اساس مدل باور بهداشتی آموزش داده شدند و زوجین گروه شاهد در کلاس های عادی و مشاوره قبل از ازدواج شرکت داشتند. اطلاعات طی 2 مرحله قبل از آموزش و 4 ماه بعد از آموزش از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. سپس توسط نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد که قبل از آموزش دو گروه از نظر مشخصات فردی و عوامل تشکیل دهنده مدل باور بهداشتی (حساسیت و شدت درک شده نسبت به بیماری های مقاربتی، موانع و منافع درک شده نسبت به پیشگیری از بیماری های مقاربتی) همگن بودند. مقایسه 2 گروه مداخله و شاهد بعد از آموزش مؤید اختلاف معناداری از نظر ارتباط بین مؤلفه های حساسیت و شدت درک شده نسبت به بیماری های مقاربتی، منافع درک شده نسبت به پیشگیری از بیماری های مقاربتی (0001/0p<)، موانع درک شده نسبت به پیشگیری از بیماری های مقاربتی (002/0p=) با عملکرد زوجین در پیشگیری از بیماری های مقاربتی (009/0p<)، بود.
یافته های مطالعه حاکی از آن است که آموزش از طریق مدل باور بهداشتی در پیشگیری از بیماری های مقاربتی مؤثر می باشد. بنابراین می توان توصیه نمود از این مدل در زمینه آموزش پیشگیری از بیماری های مقاربتی به جوانان و سایر افراد جامعه استفاده گردد.