وضعیت تغذیه کودکان مهاجر افغانی ساکن در شهرستان شهریار با استفاده از شاخص توده بدنی

از ارزیابی رشد کودکان می توان به منظور تعیین وضعیت سلامت و وضعیت تغذیه یعنی نارسایی های تغذیه ای از قبیل کمبود و فزونی تغذیه ای استفاده نمود. یکی از ارزان ترین و سریع ترین روش های ارزیابی در کودکان، ارزیابی آنتروپومتریک (تن سنجی) است که وضعیت تغذیه آنان را در کوتاه و بلند مدت نشان می دهد.
از آن جایی که تا کنون در زمینه بررسی تن سنجی کودکان مهاجر افغانی مطالعه ای در ایران به عمل نیامده است، مطالعه حاضر با هدف تعیین شاخص توده بدن (Body Mass Index) در کودکان مهاجر افغانی در سال 1384 انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 606 کودک 14-6 ساله افغانی که در مدارس خودگردان شهرستان شهریار مشغول به تحصیل بوده اند. با اندازه گیری قد و وزن انجام شد. سپس شاخص توده بدن محاسبه شد و با استفاده از تقسیم بندی انجام شده از سوی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (Center for control and prevention disease) کودکان به سه گروه کم وزن، طبیعی و دارای اضافه وزن تقسیم شدند و میانگین سن کودکان 9.91±2.42 سال بود.
نتایج نشان داد که 97 نفر (16 درصد) از کودکان، کم وزن، 492 نفر (81.2 درصد) دارای وزن طبیعی و 17 نفر (2.8 درصد) دارای اضافه وزن هستند. درصد کم وزنی در دختران (16.9 درصد) در مقایسه با پسران (15.2 درصد)، کم وزنی متولدین ایران (17.3 درصد) در مقایسه با متولدین افغانستان (15.1 درصد) و کم وزنی کودکان با رتبه اول و دوم (17 درصد) در مقایسه با کودکان رتبه سوم و بالاتر (15.3 درصد) بود که از نظر آماری این اختلافات معنی دار نبودند.
نتایج این بررسی پیشنهاد می کند با توجه به فراوانی سوء تغذیه در کودکان مهاجر افغانی، برنامه های مداخله ای و آموزشی جهت بهبود رفع مشکل بهداشتی و تغذیه ای آنان اعمال شود.