آموزش رسانه ای از دیدگاه حقوق بین الملل و ایران

این مقاله به بررسی آموزش رسانه ای از دیدگاه حقوقی پرداخته است. کارکرد آموزشی رسانه ها واقعیتی است که آن را نمی توان نادیده گرفت. فراگیری وتاثیرگذاری، دو امتیاز و توانایی ویژه ای است که موجب رو آوردن دولت‎ها به آموزش های رسانه ای شده است. این نوع آموزش که ممکن است به دو شیوه مستقیم و غیرمستقیم صورت پذیرد، به رغم همه نقاط مثبت، نگرانی هایی را نیز دامن زده است.
طبیعی است که حقوق نیز نمی تواند نسبت به این بیم و امیدها بی تفاوت بماند. به همین دلیل در متون معتبر حقوق بین الملل، به خصوص اسناد مربوط به یونسکو و در قوانین کشورها و از جمله ایران، مقرراتی در این زمینه وضع شده است که البته بیشتر ناظر به کلیات بوده و بایدها و نبایدها را چندان شفاف بیان نکرده است