استفاده از روش ایزوتوپی ازت-15 در بررسی کارایی سطوح مختلف اوره تحت سیستم کود-آبیاری قطره ای و مقایسه آن با روش شیاری در گیاه گوجه فرنگی

برای تعیین سطح مقدار مناسب اوره به منظور افزایش کارایی مصرف ازت و میزان تولید محصول در سیستم کود- آبیاری قطره ای و مقایسه آن با “روش شیاری “کود و آب دهی سنتی، آزمایشی به صورت طرح قطعه های کاملا تصادفی در پنج تیمار و چهار تکرار در کرتهای 35 متر مربعی به اجرا درآمد. تیمارهای N3,N2،N1،N0 به ترتیب با مقادیر 0، 100، 150 و 200 میلی گرم ازت در لیتر (بصورت کود اوره) و همراه با آب در سیستم کود- آبیاری قطره ای به عمل آمد. در تیمار شیاری (Ns)، از معادل سطح کودی تیمار N2 به صورت کاشت ردیفی استفاده شد. شش گیاه در وسط هر کرت انتخاب و کود اوره نشاندار شده با ازت – 15 به آنها داده شد. کنترل رطوبت ناحیه ریشه گیاه و برنامه ریزی آبیاری، به وسیلهء دستگاه نوترون سنج صورت گرفت. نتایج حاصل نشان می دهند که با وجود افزایش مقادیر کود در سیستم کود- آبیاری، سهم گیاه در جذب عنصر ازت تقریبا ثابت می ماند و در نتیجه به مقدار اتلاف افزوده می شود. بر این اساس، تیمار N1 با استحصال 54 % ازت از کود، بیشترین کارایی مصرف کود اوره را در شرایط بکار رفته داشته است. تیمارهای N3,N2 به ترتیب مقادیر 39% و 31 % ازت دریافت کرده اند، و سیستم آبیاری شیاری با اتلاف 83 % از ازت کود، کمترین بازدهی را داشته است.