نقد چاپ هند فرهنگ موید الفضلا

فرهنگ نویسی یکی از اصلی ترین تلاش های بنیادی در جهت حفظ زبان و فرهنگ یک جامعه است که نه تنها ایرانیان مقیم وطن بلکه فارسی زبانان هندی هم آن را وجهه همت خویش ساخته اند. با وجود اینکه تالیفات فارسی زبانان هندی عاری از اشتباه نیست؛ فرهنگ های مؤلفه در آن دیار به جهت ترویج و کمک به پیشرفت زبان و ادب فارسی، شایان تقدیر و ملاحظه اند.
از جمله قدیمی ترین این فرهنگها، «مؤید الفضلا» است که همچون پلی ارتباطی شامل چهارده فرهنگ قبل از خود و مؤثربر لغت نامه های پس از خود می باشد که در سال 925 ه. ق. به سه زبان فارسی، عربی و ترکی تدوین گشته. مع الاسف تا کنون تصحیح منقحی از آن انجام نگرفته است و فقط در سال 1302 در مطبع «نول کشور»چاپ شده و استناد به این چاپ در لغت نامهدهخدا مصدر ورود سهو هایی به لغت نامه شده است. لذا در این مقاله به نقد اشتباهات چاپ سنگی می پردازیم؛ باشد که دلایل اقدام به تصحیح مجدد این فرهنگ تصریح گردد.