مقایسه 17-α- هیدروکسی پروژسترون کاپروات با پروژسترون روغنی در حمایت از فازلوتئال در سیکل های تلقیح داخل رحمی اسپرم

حمایت فازز لوتئال در بیماران تحریک تخمک گذاری شده وIUI هنوز در بعضی از مراکز بطور روتین انجام می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر پروژسترون روغنی با 17--هیدروکسی پروژسترون برای حمایت فازلوتئال در این بیماران بود.
در این کارآزمایی بالینی، 162 بیمار که در مرکز درمان ناباروری منتصریه مشهد در سال 85-1384 تحریک تخمک گذاری و IUI شده بودند به طور تصادفی تحت درمان با 17-- هیدروکسی پروژسترون کاپروات (mg250، عضلانی، هفته ای یک بار) یا پروژسترون روغنی (mg50، عضلانی، روزانه) تا زمان اندازه گیری BHCG سرم قرار گرفتند. سپس در بیمارانی که -hCG آنها مثبت بود، این درمان تا هفته 12 بارداری ادامه یافت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری t، 2 و دقیق فیشر انجام شد و p-value در سطح کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
8/81% افراد مورد بررسی کمتر از چهل سال و 2/18% چهل سال یا بیشتر سن داشتند. 6/17% این بیماران (6 نفر) با میانگین سنی 6/7±1/32 کروموزوم های X مشخصا غیرطبیعی داشتند؛ به طوریکه کاریوتایپ های موزائیک 45، X/46، XX یا 47،XXY (کلاین فلتر)، موزائیک 46، XX/47، XXX را نشان دادند.
نتیجه IUI در دو گروه تحت مطالعه مقایسه شد. اختلاف معنی داری در پیامد بارداری در پارامترهای تحت بررسی مانند وجود بارداری شیمیایی (69/0=p)، بارداری بالینی (3/0=p) و ادامه بارداری تا هفته 20 (831/0=p) بدست نیامد؛ در حالیکه عوارض ناشی از تحریک تخمک گذاری، IUI و بارداری و به طور معنی داری در گروه 17-- هیدروکسی پروژسترون کمتر (002/0p=) و رضایتمندی بیماران در این گروه به طور معنی داری بیشتر بود (003/0=p).