شیوه فهرست نویسی رده بندی و آماده سازی منابع تاریخ شفاهی

امروزه «تاریخ شفاهی» به عنوان یکی از ابزارهای مهم و موثر در پژوهشهای تاریخی مطرح بوده و مهم ترین رکن آن «مصاحبه» می باشد. سابقه این نوع پژوهش در زمینه های تاریخی، از اوایل قرن بیستم در جهان مورد توجه قرار گرفته و بسیاری از آرشیوهای معتبر جهان نیز به انجام چنین مصاحبه هایی در راستای تکمیل اسناد مکتوب خود پرداخته اند. سازمان اسناد ملی ایران نیز از سال 1372 فعالیت خود را در زمینه مصاحبه با شخصیتهای معاصر آغاز نموده و بعد از گذشت حدود چهار سال از شروع این فعالیت و پیاده شدن بخشی از مصاحبه ها، مسئله نحوه بازیابی اطلاعات و چگونگی سرویس دهی به پژوهشگران مطرح گردید. پس این اداره از سال 1377 فهرستنویسی و رده بندی مصاحبه ها را آغاز کرده و تاکنون برای یک سوم از مصاحبه ها، برگه فهرستنویسی تهیه شده است. آنچه در این مقاله ذکر گردیده، شرح روشی است که اداره مصاحبه تاریخ شفاهی جهت فهرستنویسی، رده بندی و آماده سازی منابع تاری