میزان بقای نوزاد و عوامل مرتبط با آن در بخش های NICU بیمارستان های (خصوصی و دولتی) شهر ساری به روش آنالیز بقاء 6-1384

همه ساله تعداد زیادی کودک زیر یک سال (حدود 4میلیون) در جهان از بین می روند که سه چهارم آن مربوط به نوزادان (4 هفته اول پس از تولد) می باشد. عوامل زیادی از قبیل شرایط محیطی، اجتماعی، ژنتیکی و... سبب کاهش میزان بقای نوزادان می شود. این پژوهش به منظور تعیین میزان بقای نوزاد و عوامل مرتبط با آن در بخش NICU بیمارستان های شهر ساری انجام شد.
این مطالعه توصیفی به روش آنالیز بقاء بر روی 500 نوزاد بستری در بخش های NICU بیمارستان های دولتی و خصوصی شهر ساری (بیمارستان های بوعلی سینا، نیمه شعبان، امیر مازندرانی، شفا) از 1384 تا 1386 انجام شد. جهت گردآوری داده ها از برگه اطلاعاتی خودساخته (که روایی و پایایی آن نیز به وسیله روایی محتوا و آلفای کرونباخ مسجل گشت) استفاده شد. قسمتی از اطلاعات مندرج در این برگه اطلاعاتی از طریق مصاحبه با مادر، قسمتی از آن از طریق مطالعه پرونده، قسمتی از آن از طریق مشاهده و قسمتی نیز از طریق مصاحبه تلفنی (پس از ترخیص از بیمارستان) با مادر به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آنالیز بقاء به روش کاپلان مایر و جدول عمر و همچنین جهت مشخص شدن عوامل خطرساز از لجستیک رگرسیون استفاده شد.
مرتبه تولد 326 نوزاد (2/65 درصد)، مرتبه اول بوده است و در 63 نفر (6/12 درصد) مادران سابقه مرگ قبلی نوزاد وجود داشت. 217نفر (4/43 درصد) از مادران، بی سواد بوده و 85 نفر (17 درصد) تحصیلات دیپلم و بالاتر داشته اند. 119 نوزاد (8/23 درصد) تا روز بیست و هشتم فوت نموده اند. تحصیلات دانشگاهی مادر، پلی هیدرامینوس (افزایش بیش از حد طبیعی مایع آمنیون، طبق گزارش سونوگرافی)، روش زایمان، وزن هنگام تولد و ناهنجاری های مادر زادی نوزاد با میزان بقاء رابطه داشت. 87 نفر (1/73 درصد) نوزادان مرده در هنگام تولد، وزن کم تر از 2500 گرم و 21نفر (8/16درصد) آنها سن حاملگی کم تر از 36هفته داشته اند. میزان بقاء در روزهای بیست و یکم و بیست و دوم پس از تولد از همه بیش تر و میزان خطر مرگ جهت نوزادان 3-2 روزه از بقیه بیش تر بود.
در مقایسه با کشورهای توسعه یافته، موفقیت چندانی در افزایش بقای نوزاد در سنین پایین حاملگی کسب نشده است. از سوی دیگر در این مطالعه بر روی توانایی های فیزیکی و ذهنی نوزادان در طولانی مدت کار نشده است. پیشنهاد می شود در مطالعات بعدی، بقای بدون ناتوانی نوزادان، با حجم نمونه بیش تر بررسی شود.