موانع ارتقای کیفیت فرایندها با روش - PDCA FOCUS از دیدگاه کارکنان آموزش دیده دانشگاه علوم پزشکی

وزارت بهداشت، مدیریت جامع کیفیت TQM)) و PDCA- FOCUS را برای ارتقای کیفیت خدمات خود انتخاب کرده است؛ پیرو این سیاست، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه نیز چندین کارگاه آموزشی برای کارکنان و مدیران خود اجرا کرد. شواهد حاکی از عدم استفاده مورد انتظار از آموخته های این کارگاه ها بود. دراین مقاله دیدگاه های آموزش دیدگان این کارگاه ها در مورد موانع استفاده از – PDCA FOCUS در سال 1382بررسی شده است.
این مطالعه توصیفی تحلیلی با نمونه گیری هدفمند و در دسترس روی کلیه افراد آموزش دیده (400 نفر) صورت گرفت. داده ها با استفاده از یک پرسشنامه (اطلاعات جمعیت شناختی و 15 پرسش درخصوص پنج عامل: ساختار، مدیریت، روش، بودجه و کارکنان به عنوان موانع احتمالی) جمع آوری شد. اعتبار پرسشنامه با روش صوری و محتوا و پایایی آن با انجام مطالعه پایلوت و انجام آزمون مجدد تعیین گردید. داده ها با استفاده از آزمون های ANOVA، کای دو و آزمون تعقیبی بنفرونی تجزیه و تحلیل گردید.
390 نفر پرسشنامه را تکمیل کردند که از میان آن ها 7/45 درصد مرد، 8/71 درصد تحصیلات لیسانس و بالاتر، 5/40 درصد بیش از 15 سال سابقه کار داشتند و 7/42 درصد در حوزه بهداشت کار می کردند. 5/88 درصد خود را نسبت به PDCA -FOCUS آگاه می دانستند. 5/45 درصد حداقل در ارتقای یک فرایند شرکت کرده بودند. حوزه کاری با عملکرد و دانش افراد ارتباط معناداری نداشت. 3/45 درصد «مدیریت» را مانع استفاده ازPDCA-FOCUS می دانستند. بین میانگین نمرات چهار عامل: ساختار، مدیریت، روش و بودجه، در حوزه های مختلف کاری تفاوت معنادار وجود داشت (001/0P=). بحث: این پژوهش نشان داد از دیدگاه افراد آموزش دیده، مهم ترین موانع استفاده از PDCA-FOCUS، عوامل مدیریتی و بودجه است؛ لذا توصیه می گردد متولیان امر که TQM را به عنوان یک فلسفه مدیریتی پذیرفته اند و به منافع بلندمدت آن معتقدند، با تهیه مقدمات و تامین منابع لازم و انتخاب مدیران شایسته وعلاقه مند ازآن حمایت نمایند.