بررسی کیفیت زندگی بیماران مرحله نهایی بیماری کلیوی تحت درمان با همودیالیز

بیماری، به خصوص بیماری های مزمن شیوه زندگی انسان را تغییر می دهند و این امر بر روی ارزیابی و رضایت فرد از سطح عملکرد فیزیکی، عاطفی و اجتماعی تاثیر می گذارد و بدین ترتیب کیفیت زندگی تحت الشعاع قرار می گیرد. شناخت ابعاد مختلف کیفیت زندگی به کادر درمانی کمک می کند تا در جهت ارائه خدمات بهتر و ارتقاء سطح سلامت و بهبود کیفیت زندگی مددجویان گام های موثرتری بردارند. لذا این تحقیق به منظور بررسی کیفیت زندگی بیماران مرحله نهایی بیماران کلیوی تحت دیالیز مراجعه کنند.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است. نمونه های پژوهش شامل 73 بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان سینای مراغه بوده است که به صورت در دسترس از بین بیمارانی که مشخصات واحدهای پژوهش را داشته و علاقه مند به شرکت در پژوهش بودند انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به بیماری و بخش سنجش کیفیت زندگی در ابعاد مختلف بود که برای تهیه آن از تلفیق دو پرسشنامه SF-36 و وسکانسین بر اساس نرمهای جامعه استفاده گردید و سپس اعتبار آن از طریق اعتبار محتوا و پایایی آن با آزمون مجدد تعیین گردید بعد از تایید اعتبار و پایایی پرسشنامه ها از طریق مصاحبه و گزارش خود بیماران تکمیل و نتایج با SPSS11 تجزیه و تحلیل گردید بدین شکل که جهت بررسی و دستیابی به اهداف از آمار توصیفی و جهت تعیین ارتباط آماری از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشانگر آن بود که اکثریت واحدهای مورد پژوهش (5/57 درصد) در فاصله سنی 65-51 سال، مذکر (63%) متاهل (63 %) بی سواد(1/61 %) بیکار (89 %د) با فعالیت جسمی کم (8/80 %)، فاقد بیماری روانی (8/91 %) و با درآمد کمتر از 60 هزار تومان(5/57 %د) بودند.
نتایج پژوهش نشان داد کیفیت زندگی (8/80 درصد) واحدهای مورد پژوهش متوسط و بقیه ضعیف (2/19 درصد) بوده است در ارتباط با هریک از ابعاد کیفیت زندگی نیز یافته ها بیانگر این بود که وضعیت اکثریت واحدهای مورد پژوهش، در بعد جسمی (5/57 %) و وضعیت عاطفی روانی (6/72 %) در حد متوسط، در بعد وضعیت اجتماعی – اقتصادی (3/86 %) ضعیف ودر بعد خانوادگی (1/67 %) خوب بوده است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که ارتباط معنی داری بین کیفیت زندگی و وضعیت جسمی (با همبستگی 683/0 و 000/0 = p)، کیفیت زندگی و وضعیت عاطفی (با همبستگی 615/0 و 000/0= p)، کیفیت زندگی و وضعیت اجتماعی اقتصادی (با همبستگی 647/0 و 000/0 = p) وکیفیت زندگی و وضعیت خانوادگی (با همبستگی 699/0 و 000/0 = p) وجود دارد. نتیجه نهائی: کیفیت زندگی اکثریت بیماران همودیالیزی در حد متوسط و بین ابعاد مختلف آن ارتباط وجود دارد و با شناخت و تلاش در جهت بهبود آنها می توان امتیاز کلی کیفیت زندگی این بیماران را ارتقا بخشید. با توجه به نتایج این پژوهش که نشان داد کیفیت زندگی اکثریت بیماران همودیالیزی در حد متوسط بود می توان چنین نتیجه گرفت که با شناخت و تلاش در جهت بهبود کیفیت زندگی و توجه به ابعاد مختلف آن می توان با انجام راهکارهای مناسب نسبت به ارتقاء آن کوشش نمود.