مدل سازی و بررسی اثرهای تزریق ژل پلیمر به شاخص یکی از مخازن ایران

یک روش موثر در کنترل آب تولیدی از مخازن، استفاده از ژل هاست. دلیل عملکرد موفقیت آمیز ژل، توانایی آن در کاهش زیاد تراوایی آب نسبت به نفت و ارزان بودن آن است. در این پژوهش، بهمنظور دستیابی به رفتار سیال تزریقی در مخازن نفتی و بررسی تغییرهای نفوذپذیری پس از تزریق ژل، مدل ریاضی بر اساس نتیجه های آزمایشگاهی ارایه می شود. در این مدل معادله های حرکت سیال با فرض دو فاز مستقل آب و نفت و با تکیه بر اصول علم سیالات (معادلهی پیوستگی)، استخراج و معادله های انتقال شیمیایی (پروفایل غلظت ترکیب ها) به وسیله ی معادله های دیفرانسیل پاره ای دو بعدی و با احتساب اثرهای تخلخل، چگالی فازها و نرخ تشکیل ژل ارایه می شود. افزون بر این، معادله های حاکم بر خواص فیزیکی ژل، مانند ناروانی، جذب و کاهش تراوایی با تلفیق روش های نظری و تجربی بهدست می آید. معادله های حاصل، دستگاه معادله های دیفرانسیل پاره ای تشکیل داده که با استفاده از روش های عددی و با احتساب شرایط مرزی مناسب حل می شوند. به منظور سنجش اعتبار مدل، نتیجه های حاصل با داده های آزمایشگاهی برای شاخص یکی از مخازن ایران مقایسه شده که نشان دهنده دقت مطلوب مدل می باشد.