تبیین مولفه های یادگیری سازمانی در موسسات آموزش عالی کشاورزی

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی سطح یادگیری سازمانی و تبیین مولفه های آن انجام شده است. برای دستیابی به این هدف مجموعه ای از سه بعد ویژگی های یک سازمان یادگیری محور، انواع یادگیری و فرایند یادگیری سازمانی بررسی شد. داده های تحقیق به وسیله 93 نفر از اعضای هیئت علمی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با روش نمونه گیری سیستماتیک تصادفی به دست آمد. ابزار تحقیق پرسشنامه بود و از تحلیل عاملی برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق بالا بودن سطح یادگیری سازمانی را در نمونه مورد مطالعه نشان می دهد. همچنین، یافته های تحقیق نشان داد که یادگیری فردی؛ یعنی توانمندسازی اعضای هیئت علمی به جانب دیدگاه مشترک، پاسخگویی و آگاه سازی بیرونی بیشترین نقش را در تبیین واریانس و سطح یادگیری سازمانی دارند و یادگیری تیمی و سازمانی در اولویتهای بعد قرار دارند. با استفاده از این نتایج تشویق و حمایت از فعالیتهای تیمی و گروهی در چارچوب اجرای تحقیقات و پروژه های تیمی، ایجاد شبکه های علمی–تحقیقی، محلی، ملی و بین المللی از بهترین راهکارها برای ارتقای یادگیری زایشی، بازخوردی و عملی یا به عبارتی، یادگیری تیمی و سازمانی است.