نقشه کشی در ژئومورفولوژی

به طورکلی از جمله تعاریف ارایه شده در خصوص نقشه عبارت از ترسیم تصاویر قسمتی از سطح زمین یا تمامی سطح زمینی با مقیاس معین بر روی یک صفحه صاف و افقی است. از طرف دیگر ژیومورفولوژی علمی است که در ارتباط با بررسی لندفرم ها یا اشکال ناهمواری های سطح زمین خصوصا از نظر پیدایش و فرایندهای مختلف به وجود آورنده آن می باشد و مطالعات ژیومورفولوژی با توجه به ماهیت آن در چهار موضوع شامل بررسی شکل، مطالعه موادی که در روی آن ها لندفرم ها به وحود می آیند، بررسی فرآیندهایی که مواد را شکل می دهند و مطالعه تحول و تاریخ چشم اندازها صورت می گیرند. بنابراین هدف از ترسیم نقشه های زیومورفولوژی، ثبت اطلاعات درباره شکل سطحی، مواد (خاک و سنگ)، فرایندهای سطحی و در مواردی سن اشکال ناهمواری است. نقشه هایی که بدین گونه تهیه می شوند حاوی اطلاعات اساسی در خصوص سیستم های زمین هستند و می توانند در اغلب مسایل محیطی از قبیل مطالعات کاربری زمین منابع طبیعی و کشاورزی، آب های سطحی و زیرزمینی، مهندسی عمران، اکتشاف و استخراج منابع معدنی و نظایر آن مفید واقع شوند.