بررسی آزمایشگاهی جهش زایی و سمیت سلولی چهار سیلر مختلف کانال ریشه

مواد پرکننده کانال ریشه باید سازگاری بیولوژیک داشته باشند و به خوبی توسط بافت های اطراف ریشه تحمل شوند، زیرا این مواد معمولا به مدت طولانی در تماس نزدیک با بافت های زنده اطراف ریشه قرار دارند. مواد جهش زا پتانسیل القای آسیب به DNA را دارند و احتمالا می توانند تغییرات بدخیمی در سلول ها ایجاد کنند. مواد سایتوتوکسیک می توانند باعث ایجاد پاسخ های التهابی و آسیب بافتی شوند. مطالعه تجربی حاضر با هدف ارزیابی جهش زایی و سمیت سلولی چهار سیلر مختلف AH Plus(Dentsply، DeTrey)، Ketac-Endo Aplicap (3M ESPE)، Sankin Apatite III (Sankin K.K) و Tubli-Seal EWT (Kerr) انجام شد.
در این تحقیق تجربی آزمایشگاهی سیلرها در دو حالت تازه مخلوط شده و سخت شده مورد بررسی قرار گرفتند. جهت بررسی سمیت سلولی، مواد به مدت 1، 2 و 7 روز در محیط کشت قرار گرفتند. سپس رقت های مختلف از عصاره های حاصل تهیه و به صورت 1، 2 و 7 روز در تماس با سلول های فیبروبلاست L929 قرار داده شدند. سمیت سلولی به روش رنگ سنجی MTT ارزیابی شد. جهت بررسی جهش زایی مواد، سیلرها داخل بافر فسفات (PBS) به مدت 1، 2 و 7 روز قرار داده شدند و جهش زایی به کمک آزمایش sos-umuبا استفاده از باکتری سالمونلا تیفی موریوم TA1535PSK1002 بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون هایANOVA یک طرفه، Kruskall Wallis Mann Whitney و Post hoc مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و 05/0 P<به عنوان سطح معنی داری درنظر گرفته شد.
نتایج نشان داد که عصاره تمام سیلرها وقتی تازه مخلوط شده اند، سایتوتوکسیک هستند. سیلر Ketac-Endo Aplicap و به دنبال آن Sankin Apatite III کمترین سمیت و سیلر Tubli-Seal بیشترین سمیت را نشان دادند. برخلاف سیلرهای دیگر سمیت Tubli-Seal EWT با گذشت زمان کاهش نیافت. فعالیت آنزیم بتاگالاکتوزیداز توسط سیلرها به طور قابل توجهی افزایش نیافت و هیچ کدام از سیلرها در هیچ حالتی جهش زا نبودند.
از بین سیلرهای بررسی شده، Tubli-Seal EWT بیشترین سمیت در زمان های طولانی را نشان داد و سمیت بقیه سیلرها با گذشت زمان کاهش یافت. هیچ کدام از سیلرها فعالیت جهش زایی نشان ندادند.