اپیدمیولوژی آسیب ها و علل آن در بیماران ترومایی بستری در بیمارستان پورسینای رشت (1384)

تروما یکی از علل اصلی مرگ و میر و معلولیت در جوامع است که از آن میان حوادث ترافیکی بیشترین علت منجر به فوت در تروما می باشد. جراحات ناشی از ترافیک جاده ای یکی از معضلات اساسی فراموش شده سلامت عمومی است که پی گیری مداوم و مؤثر آن، نیاز به هماهنگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی علل وآسیب های بیماران ترومایی بستری در بیمارستان پورسینای رشت در نیمه دوم 1384بوده است.
این مطالعه توصیفی مقطعی در روی کلیه بیماران ترومایی بستری انجام گرفت. برای گردآوری داده ها از برگه جمع آوری اطلاعات که به صورت سرشماری وآینده نگر تکمیل گردید، استفاده شد. به این صورت که کلیه داده های طرح با مراجعه حضوری تکمیل گردید. جمع آوری اطلاعات شامل داده های جمعیت شناختی، مکانیسم تروما، محل حادثه، نحوه انتقال، شدت آسیب مغزی بر اساس GCS وناحیه آسیب دیده بدن بر اساس AIS بوده است.
از1141 نفر بیمار، تعداد مردان 6/3 برابر زنان بود. سن مردان و زنان به ترتیب 3/31±325/17 و 69/36 ±31/19 بود. حدود 50 درصد بیماران در گروه سنی 20 تا 44 سال قرارداشتند. شایع ترین علت آسیب، حوادث ترافیکی (4/74 درصد) و سپس سقوط (14/98 درصد) بوده است. 47 درصد مصدومین حوادث ترافیکی موتورسوار بودند. شایع ترین ناحیه آسیب دیده، سر وگردن (8/80 درصد) و سپس اندام ها و لگن(41/25 درصد) بوده است و حدود 11 درصد بیماران دچار آسیب مغزی شدید شدند. 2/26 درصد حوادث در مرکز استان اتفاق افتاده بود. تنها 3 درصد از بیماران با آمبولانس فوریت ها منتقل شدند و در نهایت 59 نفر فوت کردند.
با بالابردن سطح آگاهی همگانی از طریق رسانه های گروهی و ارتقای امکانات درمانی و تشخیصی مناسب در مراکز اعزام، بهبود سیستم انتقال بیماران و ثبت دقیق اطلاعات بیماران ترومایی، می توان کمک شایان توجهی به ارتقای کیفیت مراقبت از بیماران نمود و با توجه به اهمیت آسیب های جاده ای و قابل پیش بینی و کنترل بودن آن ها، باید ایمنی جاده ای مساله ای چندجانبه و مهم و مربوط به بهداشت عمومی تلقی گردد. وجود اطلاعات در سطوح ملی و محلی به عنوان یک منبع مهم برای طرح ریزی ایمنی جاده ها و تصمیم گیری ضروری است.