بررسی سرم شناسی پادتن های ضد آنتی ژن های کبدی در گاو، گوسفند و انسان

در این مطالعه به منظور ارزیابی خودایمنی بر علیه آنتی ژنهای کبدی و سنجش حضور آنتی بادی های ضد آنتی ژنهای کبدی در سرم حیوانات اهلی و انسان این آنتی ژنها از کبد گاو استخراج گردید و برای بررسی پاسخ هومورال بر علیه آنتی ژنهای کبدی و تولید سرم ایمن استاندارد، آنتی ژنهای فوق طی روند ایمن سازی طولانی به بز و خرگوش تزریق گردید. دوره ایمن سازی در بز 428 روز 57) نوبت تزریق(و در خرگوش حداکثر 240 روز)در مجموع 30 نوبت تزریق(بوده و به ترتیب شامل تزریقات داخل جلدی همراه با مکمل کامل فروند، زیرجلدی و داخل عضلانی بوده است. تولید پاسخ ایمنی در حیوانات آزمایشگاهی با آزمایش ایمونودیفوزیون مضاعف دو بعدی تایید شد به نحوی که حداکثر 17 خط رسوبی بین سرم بز ایمن و آنتی ژنهای کبدی گاو و حداکثر 4 خط رسوبی بین سرم خرگوشهای ایمن و این آنتی ژنها تشخیص داده شد. در مرحله بعد، آزمایش ایمونودیفوزیون مضاعف دوبعدی بر روی نمونه های سرمی گاو، گوسفند و انسان انجام گردید و با مشاهده خط رسوبی ویژه بین آنتی ژن کبدی و نمونه های سرمی، حضور آنتی بادی های ویژه کبد در سرم حدود 0.1 درصد گاوهای هلشتاین ظاهرا سالم، 2.11 درصد گاوهای بیمار، 14 درصد گوسفندان ظاهرا سالم، 19 درصد انسانهایی که میزان آنزیمهای کبدی آنها غیرطبیعی است، 6 درصد افراد مراجعه کننده به آزمایشگاه های تشخیص طبی مشخص گردید. در سرم گاوهای بومی ظاهرا سالم و انسانهای ظاهرا سالم در جمعیتهای مورد مطالعه آنتی بادی های ویژه کبد تشخیص داده نشد.