به کارگیری آزمون ایمنوفلئورسنت غیر مستقیم جهت تشخیص پادتن های ضد ویروس IBR

بیماری IBR یکی از مهمترین و فراوانترین بیماری های عفونی در جمعیت گاوهای جهان می باشد. وجود چهره های متعدد بالینی در سیستمهای متنوع پرورش گاو و همچنین طبیعت خاص و ویژه عفونت ناشی از این ویروس که بازتابی از پاتوژنز اغلب عفونتهای هرپس ویروسی است اهمیت ویژه ای را به تشخیص آزمایشگاهی این بیماری می دهد. هدف از انجام این تحقیق تهیه کیت ایمونوفلئوروسنت غیر مستقیم جهت تشخیص سرمی بیماری IBR در گاو بود که طی سه مرحله انجام گرفت. مرحله اول تهیه آنتی گلبولین ضدگاوی کنژوگه با فلئورسئین ایزوتیوسیانات بود که با ایمن سازی 10 راس خرگوش، جداسازی سرم، ترسیب ایمونوگلوبولینها، کنژوگاسیون ایمونوگلبولینهای سرمی با FITC، جداسازی پادتنهای کنژوگه در روی ستون سفادکس و خالص سازی نهایی آنها در کیسه های دیالیز، انجام گرفت. مرحله بعد تهیه پادگن استاندارد بود که با کشت و تکثیر ویروی IBR در کشت سلولی R-BK، عیارسنجی ویروس، تلخیص و تغلیظ ویروس توسط اولتراسانتریفوژ و تثبیت پادگن انجام گرفت. در مرحله سوم کیت حاصله با آزمایش بالغ بر 1000 نمونه سرمی که قبلا با آزمون SN آزمایش شده بودند، استاندارد گردید طوری که بهترین رقت کنژوگه رقت 10/1، بهترین عیار ویروس عیار 105.5 TCID50 تا 105 و بهترین رقت سرمی رقت 8/1 به دست آمد. میزان همخوانی دو آزمون SN و IFA برابر با 98.4 درصد محاسبه شد و طبیعتا اختلاف معنی داری نیز بین این دو آزمون مشاهده نگردید.