تاثیر سطوح مختلف انرژی جیره غذایی بر رشد و ترکیب لاشه قزل آلای رنگین کمان در آب لب شور

در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف انرژی بر رشد و ترکیب لاشه قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در آب لب شور با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور سه سطح انرژی 370، 400 و 430 کیلوکالری بر 100 گرم در سطح ثابت پروتئین 35 درصد در نظر گرفته شد. جیره های آزمایشی به صورت نیمه خالص (Semipurified) ساخته شد که در آنها کازئین، ژلاتین و پودر ماهی به عنوان منبع پروتئین و روغن ماهی، دکسترین و نشاسته به عنوان منبع انرژی تعیین گردید. هر یک از تیمارها طی سه تکرار به طور همزمان مورد پرورش قرار گرفتند. هر تکرار شامل 20 ماهی با وزن متوسط اولیه 81.5 گرم و طول دوره پرورش 84 روز بود. برای پرورش از حوضچه های فایبرگلاس 2 متر مکعبی استفاده گردید و هر یک از آنها به وسیله توری مخصوص پلی اتیلن به سه قسمت مساوی تقسیم شد تا امکان انجام سه تکرار در شرایط مشابه برای هر تیمار فراهم گردد. در طول دوره پرورش دمای آب 15± 2°C، pH بین 7.5-8.8، اکسیژن محلول بین 6-8.5 میلی گرم در لیتر و EC برابر مقدار ثابت 25400 میکروموس بر سانتیمتر بود. نتایج نشان داد که در مورد درصد افزایش وزن (WG%)، نسبت تبدیل غذا (FCR)، درصد رشد متوسط روزانه (ADG%)، نسبت بازدهی پروتئین (PER)، درصد مصرف پروتئین خالص یا درصد رسوب پروتئین ANPU%) یا (DP% و نرخ رشد ویژه (SGR) بهترین نتیجه مربوط به استفاده از جیره دارای 430 کیلوکالری بر 100 گرم بود. ضمن اینکه مقادیر مربوط به استفاده از جیره دارای 400 کیلوکالری بر 100 گرم، اختلاف معنی داری با آن نداشت (P<0.05). مقدار چربی و رطوبت نهایی لاشه در هر یک از تیمارها اختلاف معنی دار داشت (P<0.05) و با افزایش سطح چربی جیره، مقدار آنها در لاشه به ترتیب افزایش و کاهش یافت، در حالی که مقادیر پروتئین نهایی لاشه در بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری نداشت.