بررسی کیفی بذر دارمازو در توده های جنگلی دست نخورده و گلازنی شده بانه

یکی از عمده ترین استفاده های انجام شده در زاگرس شمالی گلازنی و استفاده از شاخ و برگ درختان بلوط برای تغذیه دام است. این امر موجب ایجاد تغییرات عمده ای در ساختار و وضعیت ظاهری این جنگلها شده است و در برخی نقاط مانند بخش آلوت، از توابع شهرستان بانه آینده این جنگلها را با خطر مواجه ساخته است. با توجه به مشکل فوق و عدم استقرار زادآوری دانه زاد در این جنگلها، ویژگی های کیفی بذر دارمازو که یکی از گونه های اصلی این رویشگاه هاست، در توده های دست نخورده و گلازنی شده سه رویشگاه بلکه (Blake)، میریوسف (Mir-Yousef) و قوله شیر(Ghole-Shir) مورد بررسی قرار گرفت. درکل از تعداد 60 درخت، 6000 دانه بذر جمع آوری گردید. میزان رطوبت اولیه بذر در توده های دست نخورده به مقدار جزئی بیشتر از توده های گلازنی شده است، اما اختلاف معنی داری بین آنها وجود ندارد. در رابطه با آلودگی بذرها به آفات بذرخوار، اختلاف شدیدی بین توده های گلازنی شده و توده دست نخورده «بلکه» وجود دارد، اما در دو رویشگاه دیگر با وجودی که میزان بذرها آلوده به بذرخوار در توده های دست نخورده بیشتر است، اما اختلاف آنها معنی دار نمی باشد. وزن هزاردانه بذر در توده های دست نخورده به طور معنی داری بیشتر از توده های گلازنی شده است که عمده ترین دلیل آن می تواند فرصت بیشتر درختان موجود در توده های دست نخورده برای ذخیره مواد غذایی در لپه های بذر باشد. بین درصد جوانه زنی بذرها توده های دست نخورده و گلازنی شده اختلاف معنی داری وجود ندارد. مقایسه میانگین ها به روش دانکن نشان داد رویشگاه «بلکه» با دارا بودن بیشترین مقدار درصد جوانه زنی (8/96 درصد) در گروه اول قرار گرفته و دو رویشگاه «قوله شیر» و «میریوسف» به ترتیب با 9/90 و 8/88 درصد در یک دسته قرار گرفتند. از نظر شاخص جوانه زنی بین توده ها اختلاف وجود نداشته و مقایسه میانگین دانکن نیز نشان داد که هر سه رویشگاه در یک دسته قرار می گیرند. مقدار شاخص جوانه زنی به ترتیب در رویشگاه های «میریوسف»، «بلکه» و «قوله شیر» معادل 2/13، 8/12 و 4/12 محاسبه گردید.