مطالعه بیوسنتز ترکیبات سیانوژنیک در بادام (Prunus dulcis) تلخ و شیرین

سیانوژنز در جنس Prunus منجر به تولید ترکیبات سیانوژنیک گلیکوزیدی (نظیر ماده تک قندی پرونازین و دو قندی آمیگدالین) می شود. با وجود شناخته شدن مکانیسم توارث تلخی در جنس Prunus و گونه بادام، چرخه بیوسنتز ترکیبات سیانوژنیک در ژنوتیپ های مختلف آن مشخص نیست. لذا نمونه های میوه ازژنوتیپ های تلخ و شیرین بادام جمع آوری و پروتئین های محلول آنها استخراج شد. پروتئین های محلول با استفاده از مندلونیتریل گلوکوزیل ترانسفراز و آنتی بادی پلی کلونال تهیه شده برای آن، با روش ایمیونولوژیک وسترن و با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارآیی زیاد (HPLC) محصولات حاصل از این پروتئین مطالعه شدند. نتایج نشان داد که این آنزیم در همه ژنوتیپ تلخ و شیرین وجود داشته و در مراحل اولیه نمو بذر شروع به بیان شدن می کند و بیان آن در کلیه ژنوتیپ ها تا اواسط مراحل نمو قابل ردیابی است. در ژنوتیپ های شیرین با وجود افزایش غلظت پروتئین های محلول بذر، سنتز این پروتئین در 26-25 هفته بعد از گلدهی متوقف شده و فقط ژنوتیپ های تلخ همچنان به سنتز این آنزیم (پروتئین) ادامه می دهند. نتایج تجزیه متابولیت ها با HPLC نشان داد که همزمان با افزایش بیان این پروتئین از مقدار پرونازین کاسته شده و آمیگدالین در بذرها تجمع می یابد. بنابراین فقط ژنوتیپ های تلخ قادر به حفظ سطح زیاد از بیان پروتئین تا پایان نمو بذر هستند که نهایتا باعث تبدیل پرونازین به آمیگدالین در بذر و ایجاد مزه تلخی می شود