وضعیت بیماری های دهان و دندان افراد مبتلا به عقب ماندگی ذهنی و ناتوانی جسمی تحت پوشش سازمان بهزیستی زاهدان

وضعیت بیماری های دهان ودندان افراد دچار ناتوانی های ذهنی وجسمی یکی از موضوعات مورد توجه محققین دندانپزشکی پیشگیری است. هدف از این مطالعه بررسی این شاخص ها در این دو گروه در شهر زاهدان می باشد.
این مطالعه در سال 1380، وضعیت دهان ودندان 94 فرد معلول ذهنی و 104 فرد معلول جسمی را مقایسه نمود. مبتلایان به عقب ماندگی ذهنی درسه دسته طبقه بندی شدند: خفیف یا آموزش پذیر (10 نفر)، متوسط یا تربیت پذیر (45 نفر) و شدید یا پناهگاهی (39 نفر). معلولین جسمی شامل معلولین جسمی حرکتی(28 نفر)، ناشنوایان(44 نفر) و نابینایان (32 نفر) بودند. شاخص های مورد بررسی شامل شاخص پوسیدگی یا DMFT، شلوغی دندان ها، سایش دندان های قدامی و خلفی و شاخص بهداشت دهان (شامل شاخص دبری های دهانی D1-s و شاخص کالکولوس C1-s) بودند.
میانگین DMFTدر معلولین ذهنی و جسمی7 تا 14سال به ترتیب 2/3 و 7/3 در 15 تا 25 سال به ترتیب 7/2 و6/3 و در 26 سال و بالاتر 7/5 و7/3 بود که پس از انجام آزمون من ویتنی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. درحالیکه درسه گروه معلولین ذهنی آموزش پذیر، تربیت پذیر و پناهگاهی به ترتیب 5، 1/4 و 6/1 بودکه تفاوت آماری معنی داری را نشان می دهد(05/0 (P<. شاخص شلوغی دندان ها، سایش دندان های خلفی و سایش دندان های قدامی تفاوت آماری معنی داری نداشتند اما در بررسی شاخص بهداشت دهان، شاخص دبری های دهانی و شاخص کالکولوس هردو در همه گروه های سنی معلولین ذهنی به نحو معنی داری بالاتر از سایر معلولین بود(05/0 (P<.
توجه ویژه به مشکلات دهان و دندان معلولین و راه اندازی یک سیستم درمانی کارآمد برای این گروه توصیه می شود.