مقایسه یافته های اکوکاردیوگرافی با کاتتریزاسیون قلبی در تشخیص فشار خون ریوی

افزایش فشارخون شریان ریوی آخرین مرحله بسیاری از بیماری های مادرزادی قلب و یا بیماری عروق ریوی است که ابزار اصلی و استاندارد طلایی تشخیص آن را کاتتریسم قلبی می دانند. هدف از این بررسی مقایسه یافته های روش غیر تهاجمی اکوکاردیوگرافی با کاتتریسم قلبی در ارزیابی افزایش فشار شریان ریوی است.

در این پژوهش که در فاصله زمانی فروردین 1380 لغایت خرداد ماه 1381 در درمانگاه قلب بیمارستان تخصصی کودکان حضرت علی اصغر زاهدان انجام شد، 84 بیمار مبتلا به بیماری های مادرزادی قلب پس از گرفتن شرح حال، معاینه بالینی، نوار قلب و تهیه عکس رادیوگرافی قفسه سینه برای تشخیص افزایش فشار شریان ریوی مورد بررسی و مشاهده با استفاده از اکوکاردیوگرافی و در مرحله بعد کاتتریزاسیون قلبی قرار گرفتند و نتایج این دو روش تشخیصی در انتها با استفاده از روش های آماری مورد مقایسه قرار گرفت.

سن متوسط مبتلایان به فشار شریان ریوی (40 بیمار) 4/3 سال و در گروه با فشار طبیعی شریان ریوی 0/5 سال بود. تمامی 40 بیماری که بر اساس نتایج کاتتریزاسیون قلبی مبتلا به افزایش فشار شریان ریوی تشخیص داده شده بودند، با استفاده از روش اکوکاردیوگرافی نیز شناسایی شدند (حساسیت = 100%) اما از 44 بیماری که بر اساس نتایج کاتتریزاسیون قلبی، فشار شریان ریوی ایشان طبیعی گزارش شده بود، در روش اکوکاردیوگرافی 2 بیمار به اشتباه مبتلا به افزایش فشار خون ریوی تشخیص داده شدند (ویژگی = 95% و مثبت کاذب = 5%). ارزش های اخباری مثبت و منفی اکوکاردیوگرافی در این مطالعه به ترتیب 95 و 100% بود.

نتایج این پژوهش نشان داد که در تشخیص افزایش فشار شریان ریوی یافته های اکوکاردیوگرافی با نتایج حاصل از کاتتریسم قلبی همخوانی زیادی دارد.