بررسی کمی و کیفی تشکیل استخوان در شرایط invivo توسط سرامیک های HA/TCP بارگیری شده با سلول های بنیادی مزانشیمی سگ

بررسی پتانسیل استخوان سازی سرامیک دوفازی متشکل از هیدروکسی آپاتیت و تری کلسیم فسفات (HA/TCP) خالی و غنی شده با سلول بنیادی مزانشیمی در شرایط آزمایشگاهی سلول های بنیادی مزانشیمی پاساژ سه مشتق از مغز استخوان سگ، در ژل کلاژن معلق شد و با قرار گرفتن در سطح بالایی داربست های HA/TCP داخل آن بارگیری شد. داربست های حاوی سلول و داربست بدون سلول داخل بافت عضله ماضغه چهار سگ به طور اتولوگ کاشته شدند. هشت هفته بعد، از آن بخش عضله که حاوی ایمپلنت بود، برش های بافتی تهیه شد. به منظور مطالعه کمی، میزان استخوان ساخته شده در دو گروه مورد مطالعه، از برش های تهیه شده عکس تهیه و با استفاده از نرم افزار Image-pro Plust software بررسی شد.
بر اساس مشاهدات ما، داربست های داخل بافت عضله توسط لایه ای از بافت فیبروز احاطه شده بود. در هیچ مورد، بافت غضروف مشاهده نشد. مطالعه برش های بافتی نشان داد داربست حاوی سلول و همچنین داربست بدون سلول استخوان تشکیل شده است. درصد استخوان تازه تشکیل شده در گروه داربست حاوی سلول 01/6±12/29 بود که از این نظر با گروه کنترل (99/4±55/23) اختلاف معنی داری داشت. همچنین، استخوان بالغ لاملار تنها در گروه داربست حاوی سلول مشاهده شد.
روی هم رفته می توان گفت که سلول های بنیادی مزانشیمی، میزان استخوان اکتوپیک ساخته شده در محل پیوند سرامیک HA/TCP را افزایش می دهند. همچنین استخوان تشکیل شده از نوع بالغ است.