میزان فعالیت نورون های هسته میخی شکل موش صحرایی نر در پاسخ به فرمالین

هر چند که رفتارهای ناشی از تزریق فرمالین در پنجه پای عقبی موش صحرایی در فیبرهای آوران اولیه و شاخ خلفی نخاع به خوبی مطالعه شده است، اساس نورونی هر یک از مراحل رفتاری در آزمون فرمالین در مغز میانی، تا کنون آشکار نشده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی نقش هسته میخی شکل (Nucleus Cuneifromis) و پاسخدهی نورونی آن در دو فاز پس از تزریق فرمالین به پنجه پای عقبی موش صحرایی طراحی گردیده است.
در این مطالعه از 76 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد NMRI با وزن تقریبی 320-230 گرم استفاده گردید. گروه کنترل (24=n) که تنها برای بدست آوردن فعالیت خودبخودی نورون های هسته میخی شکل مورد آزمایش قرار گرفتند. گروه سالین (15=n) که پس از 15 دقیقه ثبت فعالیت پایه، سالین (50 میکرولیتر) بجای فرمالین به صورت زیرجلدی در پنجه پای حیوان تزریق شد. گروه فرمالین که فعالیت 37 نورون هسته میخی شکل در پاسخ به تزریق فرمالین در پنجه عقبی پای حیوان در فاز اول (5-0 دقیقه) و فاز دوم (60- 15 دقیقه) در فواصل 5 دقیقه ای به روش ثبت تک واحدی خارج سلولی ثبت شد.
نرخ فعالیت پایه در نورون های هسته میخی شکل بین 2/1 تا 2/39 اسپایک در ثانیه بود و میانگین فعالیت خودبخودی در این نورون ها در طول یک ساعت 1/1 ± 8/11 اسپایک در ثانیه بدست آمد. الگوی فعالیت نورونهای این هسته پس از تزریق فرمالین به سه خوشه نورونی تغییر یافت. نورونهای خوشه اول (46%) پاسخهای تحریکی تک فازی قوی و گذرا را در فاز اول (حاد) نشان دادند در حالیکه نورونهای خوشه دوم (35%) پاسخهای تحریکی تک فازی قوی ولیکن طولانی را در فاز دوم (مزمن) نشان دادند. خوشه سوم گروه کوچکی از نورونها (حدود یک پنجم) بودند که اصولا تغییر پاسخی پس از تزریق فرمالین نداشتند.
یافته های ما پیشنهاد می کند که تغییر در الگوی فعالیت خودبخودی نورون های هسته میخی شکل می تواند در مسیر انتقال اطلاعات مربوط به درد ناشی از تزریق محیطی فرمالین ایفای نقش کند و بحث در این زمینه می تواند منجر به روشن شدن نقش این نورون ها در پردازش اطلاعات درد در پی یک تحریک محیطی گردد.