روش شناسی اندیشه سیاسی در فلسفه غرب تمدن اسلامی

مقاله حاضر به «روش شناسی اندیشه سیاسی در فلسفه غرب تمدن اسلامی» اختصاص دارد. فلسفه غرب تمدن اسلامی به اندیشه های فلسفی در آرا و آثار فیلسوفانی چون ابن طفیل، ابن باجه و ابن رشد اطلاق می شود. اینان برخلاف متفکران شرق تمدن اسلامی، مانند ابن سینا، روش شناسی ویژه ای در حوزه دانش سیاسی داشتند. بنیادی شرعی برای عقل در حوزه سیاست قائل بودند و در عین حال احکام شرعی سیاست یا سیاست شرعی را به اعتبار یافته های عقل برهانی، حمایت و نقد می کردند. از این حیث نوعی روش شناسی معطوف به «روش تاویل» در فلسفه غرب اسلامی شکل گرفت، که امروزه به هرمنوتیک اسلامی یا هرمنوتیک ابن رشد معروف است. مقاله حاضر به توضیح روش شناختی این نظریه و نتایج آن در حوزه دانش سیاسی پرداخته است.