بررسی عوامل مستعدکننده اقدام به خودکشی در مراجعین به بخش اورژانس

بررسی موارد اقدام به خودکشی و عوامل مستعدکننده آن مهم است، زیرا 30% تا 60% از افرادی که موفق به خودکشی می شوند، سابقه اقدام به خودکشی داشته اند و 10% تا 40% افرادی که اقدام به خودکشی می کنند در نهایت خود را می کشند.
عوامل مستعدکننده اقدام به خودکشی و ارتباط بین علایم عمومی روانپزشکی و اقدام مجدد به خودکشی گرفته.
در این مطالعه مقطعی، 575 بیمار اقدام کننده به خودکشی، در سال های 83 و 84 که به بیمارستان بوعلی سینا قزوین مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. شرکت کنندگان، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه ای در رابطه با مسایل اجتماعی، خانوادگی و سایر خصوصیات عمومی و فردی در بیمارستان تکمیل کردند.
میانگین سن بیماران 2/8±2/23 سال(نسبت زن به مرد 1: 4/2 و محدوده سنی 13 تا 74 سال) بود. در هر دو جنس بیشترین میزان اقدام به خودکشی در گروه سنی 15 تا 24 سال بود. شایع ترین روش اقدام به خودکشی در هر دو جنس و در مناطق شهری و روستایی مسمومیت دارویی بوده، مسمومیت با حشره کش های کشاورزی یک روش مهم اقدام به خودکشی در مناطق روستایی بود. از شایع ترین عوامل مستعدکننده برای اقدام به خودکشی، اختلاف بین زوجین، اختلاف با والدین، شکست در روابط عاشقانه و بیماری های روانی بود. براساس پرسشنامه سلامت عمومی، بیماران با سابقه قبلی اقدام به خودکشی امتیاز کمتری در کلیه زیر مجموعه های پرسشنامه سلامت عمومی داشتند.
خودکشی و عوامل مستعدکننده آن در کشورهای مختلف به دلیل وجود تفاوت های اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی متفاوت است و پیشگیری از رفتار خودکشی و کنترل عوامل مستعدکننده آن نیاز به برنامه ای جامع و چند بخشی در سطح جامعه دارد و تنها محدود به مداخله در بخش های پزشکی یا روانپزشکی نیست.