کبریت های بی خطر انقلاب زعفرانی

انقلاب‌های رنگین، کودتاهای آرام و بدون خونریزی و بی‌سر و صدایی هستند. این کشتار نرم، به بسترها و زمینه‌هایی برای شعله‌ور ساختن انگیزه حامیان و سوزاندن فرصت‌ها و هدر دادن قوای مخالفانش، نیاز جدی دارد. گونه‌ها و نمونه‌های این کودتاها را می‌توان در عهدین و الواح تاریخ جست. گوساله سامری و نفیر شگفت‌انگیزش، آن‌سان یاران موسای کلیم را آشفته خاطر و پریشان، از گرد حقیقت دور ساخت که اگر فرمان شدید اللحن آسمانی نازل نمی‌گشت، زمانی نمی‌گذشت که از دین موسوی، نه فرمانی می‌ماند و نه الواحی و نه توراتی. به آتش کشیدن و خاکستر پراکندن گوساله زرین و خوش‌آوای سامری، خواب فریبای زود هنگام قبطیان را از سر پرانید تا که هم «تاک بماند و هم نام تاک نشان». قصه نیرنگ و فریبایی سامری‌ها همواره نسخه قابل تکرار و تجویز کینه‌توزان و دشمنان راه نورانی حق و حقیقت است. قصه‌ای تکرار شده در نقطه نقطه عالم که شیطان و اسلافش برای فروپاشی و از هم گسستن جبهه و صفوف مردان حق و حقیقت به کار بسته و می‌بندند. قصه‌گوی این قصه‌های رنگین، نه شهرزاد، که شهرت‌طلبان مکاره‌ای هستند، در پس هزار توی اندیشه‌های شیطانی و ماورایی. قصه گویانی که هزار و یک شب حادثه را به طرفه العینی در هیاهو و غوغای رسانه‌‌ای در کودتاهایی رنگی، نه به رنگ خون بلکه به ارغوان و زعفران، تومار هستی ملتی را می‌پیچند. آن‌چه در پیش روست گذری است کوتاه بر سو‌ استفاده اندیشه‌های مکاتب شبه عرفانی، در توجیه ظلم و ستم و حمایت و بهره‌گیری زورمداران تاریخ از آنان در براندازی حکومت‌ها، کودتاها، توجیه ظلم و ستم و منحرف نمودن قوا و روحیه مبارزاتی ملل از رویارویی با ظلم...