دو هزار و پانصد سال در آرزوی اتوپیا

دیر زمانی است که آدمی رسیدن به یک آرمان‌شهر موعود همراه با آرامش و آسایش ابدی را آرزو کرده است. پاسخ به این آرزو اندیشمندان، فلاسفه و مشاهیر جهان را واداشت تا از همان نخستین پگاه تشکیل جوامع بشری، به فکر معماری و طراحی هندسی جامعه مطلوب و آرمانی خود برآیند. در این راستا آنان در رویای تحقق این آرمان، هر یک آرمان‌شهری ذهنی و انتزاعی طراحی نموده و به تشریح ضوابط و مقررات آن پرداختند. رویای آرمان‌شهر اندیشمندان جهان گرچه غالبا در عالم بیداری تحقق عینی نیافت، اما اگر هم می‌یافت هرگز توان به بار نشاندن ارزش‌های اخلاقی، معنویت، کرامت و فضیلت‌های انسانی را نداشت. در این نوشتار نگارنده بر آن است با تبیین شاخصه‌های کلی اندیشه‌ها و نظام‌های آرمانی نظریه‌پردازان جهان و بررسی نواقص و کاستی‌های آن، نگره ‌آرمانی تفکر اسلامی به فرجام جهان را به عنوان تنها گزینه برتر در نظام‌های آرمانی جهان تشریح نماید...