بررسی عملکرد دیاستولیک بطن راست در افراد مبتلا به فشار خون با استفاده از روش Pulse tissue Doppler

به طور سنتی عملکرد قلب برروی عملکرد سیستولیک متمرکز بود در حالی که فانکشن دیاستولیک در درجه دوم اهمیت قرار داشت. در سال های اخیر مشخص شده که عملکرد دیاستولیک نقش مهمی در مورتالیتی و موربیدیتی قلبی دارد. فشار خون سبب اختلال عملکرد سیستولیک و دیاستولیک بطن می شود که به علت افزایش پس بار می باشد. در این مطالعه عملکرد دیاستولیک بطن راست در افراد فشار خونی با استفاده از روش (PTD) pulse tissue Doppler بررسی می شود.
30 فرد فشار خونی بدون مصرف دارو و 30 فرد نرمال انتخاب شدند. همه افراد گروه فشار خون دارای ریتم قلبی سینوسی بودند و علایم به نفع نارسایی قلبی و ایسکمی و بیماری دریچه قلب و بیماری ریوی نداشتند. در هر دو گروه اکوی استاندارد 2D و M Mode و Doppler انجام شد. اکوی PTD در لترال آنولوس دریچه تریکوسپید و لترال آنولوس دریچه میترال انجام شد. با استفاده از PTD یافته های سیستولیک و دیاستولیک اندازه گیری شد.
افراد مبتلا به فشار خون دارای اختلال در یافته های دیاستولیک بطن بدون اختلال در عملکرد سیستولیک بودند. PTD نشان داد که نسبتE/A (Early peak velocity/ Late peak velocity) بطن راست در افراد فشار خونی کاهش داشت (01/0P<). (relaxation time) RT بطن راست (001/0P<) و (Deceleration time) DT بطن راست (04/0P<) و (Am) late peak velocityبطن راست (03/0P<) افزایش داشت. نسبت E/A بطن راست همبستگی مثبت و معنی داری با نسبت E/A بطن چپ داشت (5/0 =r و 005/0P<). فشار خون در ارتباط با اختلال عملکرد دیاستولیک Longitudinal بطن راست می باشد. این اختلال با طولانی شدن زمان RT و کاهش نسبت E/A مشخص می شود که به علت تداخل عملکرد دو بطن و اثر افزایش فشار بطن چپ می باشد و PTD می تواند جهت بررسی عملکرد دیاستولیک بطن راست در افراد دارای فشار خونی استفاده شود.