بررسی اثر ورزش در حین دیالیز بر کارایی دیالیز سطح فسفر سرم، هموگلوبین و فشار خون و مقایسه ی دو برنامه ی ورزشی مختلف در بیماران

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ورزش در حین دیالیز باعث افزایش کارایی دیالیز و دفع فسفر می شود. این پژوهش اثر ورزش حین دیالیز را بر کارایی دیالیز، کنترل فشار خون، فسفر و هموگلوبین سرم بررسی کرده است.
در این کارآزمایی بالینی 14 بیمار (6/14 ± 13/47 سال)، همودیالیزی مزمن (180-6 ماه) پس از بررسی از نظر منع انجام ورزش، در یک برنامه ی ورزشی هشت هفته ای که شامل دوچرخه زدن با دوچرخه در حد sub maximal workload بود، شرکت کردند. طول زمان ورزش یک ساعت و در دو ساعت اول دیالیز بیماران در دو گروه هفت نفره شامل گروه الف و ب تقسیم شدند، سپس گروه الف در دو نوبت نیم ساعته و گروه ب در شش نوبت ده دقیقه ای ورزش کردند. روال کار چنین بود که فشار خون بیماران پیش از دیالیز، URR (urea reduction ratio)،(Kt/v) sp، و میزان فسفر، کلسیم و هموگلوبین آنان یک بار در شروع پژوهش و سپس در هفته ی چهارم و هشتم اندازه گیری شد.
میزان افزایش (Kt/v) sp با وجود افزایش 20% در انتهای پژوهش از نظر آماری معنی دار نبود. میانگین فشار خون سیستولی 4/5 میلی متر جیوه کاهش یافت که از نظر آماری معنی دار بود (015/0 = P). به جز تفاوت معنی دار در دوز داروهای باندشونده به فسفر در انتهای ماه اول و دوم، تفاوتی در سایر نتایج دو گروه به دست نیامد.
یک ساعت ورزش در حین دیالیز می تواند موجب کاهش معنی دار در فشار خون شود. همچنین می تواند موجب افزایش باارزش بالینی در (Kt/v) sp و کاهش جزئی در فسفر سرم و افزایش جزئی هموگلوبین گردد. انجام ورزش در دو نوبت نیم ساعته در کاهش دوز داروهای باندشونده به فسفر موثرتر بود. در این زمینه انجام پژوهش جامعتری برای اثبات قطعی فواید ورزش در حین دیالیز و برتری نسبی برنامه های گوناگون ضروری است.