بررسی علل موثر در استئوپروز و استئوپنی بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور در مرکز تالاسمی قزوین

تالاسمی شایع ترین کم خونی ارثی در انسان می باشد. بتا تالاسمی ماژور شدیدترین شکل بیماری است. با توجه به افزایش طول عمر این بیماران به دنبال پروتکل های درمانی مانند تزریق خون، دسفرال و پیوند مغز استخوان، شانس کاهش تراکم استخوان (استئوپنی، استئوپروز) در این بیماران افزایش می یابد. لذا ارزیابی وضعیت تراکم استخوان در این بیماران ضروری است.
در این پژوهش توصیفی تحلیلی، تعداد 63 بیمار بتا تالاسمی ماژور 36-12 ساله تحت پوشش مرکز تالاسمی شهر قزوین در سال 1385 مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز با معاینه ‎ی بالینی، انجام آزمایش ها و رادیوگرافی استخوان جمع آوری گردید و سنجش تراکم استخوان برای 52 بیمار 36-17 ساله انجام شد. نتایج با نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل آماری گردید.
از 63 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور 34 (56%) مرد و 29 (46%) زن بودند. 11 بیمار (18%) سن بین 17-12 و 52 بیمار (82%) سن بین 36-17 سال داشتند. میانگین سنی بیماران 01/5 ± 89/20 سال، میانگین وزن 2/9 ± 56/48 کیلوگرم، میانگین قد 43/10 ± 157 سانتی متر، میانگین ((BMI80/2 ± 87/19 کیلوگرم بر مترمربع بود. اختلال بلوغ در 27 بیمار (9/32%) مشاهده گردید. اختلال تراکم استخوان در 40 بیمار (77%) از 52 بیمار وجود داشت. ارتباط معنی داری بین اختلال تراکم استخوان با وضعیت بلوغ مشاهده گردید (05/0P