اثربخشی الکتروشوک بر بیماران افسرده ی اساسی با حافظه ی قوی و ضعیف

الکتروشوک به عنوان یک درمان موثر برای افسردگی های شدید شناخته شده است. تحقیقات نشان داده است که در بیماران افسرده ی اساسی سرعت پردازش اطلاعات پس از درمان با ECT (Electro Convulsive Therapy) افزایش می یابد. هدف این پژوهش تعیین اثر ECT بر بیماران افسرده ی اساسی با حافظه ی قوی و ضعیف می باشد.
در این پژوهش با اندازه گیری های پی در پی اثرات الکتروشوک بر حافظه ی بیماران افسرده ی اساسی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور عملکرد این بیماران با استفاده از مقیاس حافظه وکسلر در سه مرحله، پیش از الکتروشوک و 48 ساعت و شش هفته پس از آخرین جلسه ی الکتروشوک در 2 گروه، بهر حافظه ی قوی و بهر حافظه ی ضعیف ارزیابی شد. در هر گروه تعداد 15 نفر بیمار افسرده ی اساسی انتخاب و از لحاظ سن، تحصیلات و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش همتاسازی شدند. بیماران هفته ای سه جلسه به طور یک طرفه بر نیمکره ی غیر مسلط الکتروشوک دریافت می کردند. یافته ها با استفاده از تحلیل واریانس و آزمون F تجزیه و تحلیل گردید.
میانگین نمرات گروه بهر حافظه قوی، پیش از الکتروشوک 13/94 و 48 ساعت پس از آخرین جلسه 40/89 و در گروه ضعیف این میزان به ترتیب 66/79 و 86/75 بود که در هر دو گروه در سطح0001/0 > P معنی دار بود و بهر حافظه در شش هفته پس از آخرین جلسه ی الکتروشوک در هر دو گروه به ترتیب 20/98 و 46/84 بود که در گروه قوی در سطح 0001/0 > P و در گروه ضعیف در سطح P