بررسی مولکولی بتالاکتامازهای PER، VEB، SHV و TEM در سویه های پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های زخم در دو بیمارستان تهران به روش PCR

بتالاکتامازهای کلاس A از جمله SHV، TEM، PER و VEB از مهمترین عوامل ایجاد مقاومت در باکتری های گرم منفی از جمله Pseudomonas aeruginosaبه حساب می آیند. آنزیم PER وVEBبه دلیل فعالیت بتالاکتامازی وسیع الطیف ((ESBL و ایجاد مقاومت بالا نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در این باکتری اهمیت کلینیکی قابل توجهی داشته و تاکنون مطالعه ای در ارتباط با وجود و چگونگی این آنزیم ها در ایران انجام نشده است. لذا در این تحقیق فراوانی ژن های بتالاکتاماز PER، VEB، SHV وTEM در سویه های P. aeruginosa جدا شده از عفونت های زخم در دو بیمارستان تهران مورد بررسی قرار گرفت.
تعداد 100 سویه باکتری پسودوموناس آئروژینوزا از نمونه های زخم از دو بیمارستان دانشگاهی در تهران در طی یک سال جمع آوری شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های ایزوله شده به روش انتشار در آگار (Kirby-Bauer) نسبت به آنتی بیوتیک های سفتیزوکسیم، آمیکاسین، جنتامیسین، سیپروفلوکساسین، پیپراسیلین، پیپراسیلین-تازوباکتام، سفتریاکسون، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و ایمی پنم تعیین گردید. سپس MIC این سویه ها نسبت به سفتازیدیم و ایمی پنم به روش (CLSI) Microbroth dilution بررسی شد. سویه های دارای g/ml MICCAZ≥16 جهت PCR ژن های بتالاکتاماز SHV، TEM، PER و VEB مورد بررسی قرار گرفتند.
از 100 سویه مورد بررسی 6 سویه دارای MICIMP≥4 بودند. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد که 42% از سویه ها به سفتازیدیم مقاوم بوده و 46% از سویه ها دارای MICCAZ≥16 بودند. با توجه به آزمون PCR از میان 46 سویه دارای MICCAZ≥16 به ترتیب 28%، 11%، 13% و 11% دارای ژن های بتالاکتاماز SHV، TEM، PER و VEB بودند.
با توجه به نتایج این بررسی ایمی پنم موثرترین دارو برعلیه سویه های P. aeruginosa جدا شده ازعفونت های زخم می باشد. از میان 4 ژن بتالاکتاماز مورد بررسی بیشترین میزان مربوط به SHV بوده و فراوانی ژن بتالاکتاماز PER و VEB نیز قابل توجه می باشد. لازم به ذکر است که این نتایج برای اولین بار در ایران گزارش می شود.