نقش اعتماد متقابل حکومت و مردم در روند توسعه سیاسی

در هنگام مرور ادبیات مربوط به سرمایه اجتماعی و توسعه به این مطلب پی می بریم که روابط اجتماعی، فرصت هایی هستند برای بسیج منابعی که مشوق رشد و توسعه اند. همچنین سرمایه اجتماعی می تواند با پیوند با فضای سیاسی، نقش مؤثرتری در چشم انداز توسعه در جامعه بازی کند. این امر مستلزم ارزیابی جدی تر پروژه ها و برآورد دقیق تر تاثیر این یا آن سیاست بر سرمایه اجتماعی و همچنین نقش سرمایه اجتماعی در حوزه سیاست به ویژه در توسعه سیاسی است. واژه اعتماد گرچه به ظاهر ساده است اما در خود بار معنایی سنگینی دارد که در تئوری های نوسازی و توسعه سیاسی نادیده انگاشته شده است. این واژه به علت گستردگی معنایی، می تواند در مرحله گذار از بحران های موجود در روند توسعه سیاسی به نحو مؤثری به نظام سیاسی کمک کند. اعتماد در ورودی نظام، تصمیم گیری ها، الگوسازی ها، برنامه ریزی ها، عملکردها و خروجی نظام و خصوصا بر روی بازخورد سیستم نقش فعال و مؤثری دارد و به صورت یک عامل و عنصر نامرئی اثر خود را در نظام باقی می گذارد و نبود آن در جامعه موجب ناآرامی و حتی بحران می شود. در روند اعتمادسازی متقابل میان مردم و حکومت، نه تنها نظام سیاسی بلکه نهادهای غیرحکومتی و نخبگان جامعه می توانند نقش مؤثری ایفا کنند.