مقایسه نتایج دو روش لیگاتور و اندورافی از طریق ورید جهت بستن فیستول شریانی - وریدی در بیماران مبتلا به همودیالیز مزمن

تعداد پیشرونده ای از بیماران مبتلا به نارسایی کلیه همودیالیزی، بدلیل انجام پیوند کلیه و عدم نیاز به فیستول های شریانی- وریدی (AVF) و یا بروز عوارض جدی، به بستن آن نیاز پیدا می کنند. چندین روش اندوواسکولر و یا جراحی باز، برای بستن AVF مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه، ما دو روش رایج جراحی باز را که در بیمارستان شهدای تجریش از سال 1381 تا 1384 انجام شده است با یکدیگر مقایسه کردیم.
در یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، 140 بیمار بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در 70 بیمار، لیگاتور سه گانه و در 70 مورد دیگر، اندورافی از طریق لومن ورید انجام شد. هر بیمار تا مدت 6 ماه بعد از عمل جراحی، تحت پیگیری قرار گرفت و میزان موفقیت، عود تریل و عوارض دو روش مذکور با یکدیگر مقایسه شد.
از 140 بیماری که در آنها بستن AVF انجام شده بود، در 26 مورد (%57/18) عمل جراحی طی 6 ماه پیگیری به شکست انجامید. از این 26 مورد، 24 مورد در گروه لیگاتور سه گانه و 2 مورد نیز در گروه اندورافی از طریق ورید بودند. بازگشت تریل یا سمع بروئی در محل بستن AVF در گروه لیگاتور سه گانه، 14/37 درصد و در گروه اندورافی، 85/2 درصد بود.
روش اندورافی از طریق ورید به دلیل موفقیت بالاتر و میزان عوارض و شکست پائین تر، تکنیک مطلوب تری جهت بستن AVF است.