مقایسه تاثیر پماد بی حس کننده موضعی املا (EMLA) و انحراف فکر موسیقی بر درد ناشی از رگ گیری در کودکان سن مدرسه بیمارستان آیت الله شهید دستغیب (ره) شهر شیراز

هر روز، تعداد زیادی از کودکان، تحت اقداماتی جهت پیشگیری یا تشخیص و درمان بیماری ها قرار می گیرند که اکثر این اقدامات دردناک می باشند. قرار دادن کاتتر وریدی یکی از رایج ترین پروسیجرهای تهاجمی است که توسط پرستاران انجام می شود. وجود درد در کودک بهنگام انجام این اقدامات می تواند، تاثیرات سوء گسترده ای داشته باشد.
این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه تاثیر پماد بی حس کننده موضعی املا1و موسیقی بر میزان درد ناشی از رگ گیری در کودکان سن مدرسه بیمارستان شهید آیت الله دستغیب شهر شیراز در سال 1385 انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی با طرح متقاطع2 است.نمونه شامل 46 کودک مبتلا به تالاسمی بود که به صورت سر پایی به مرکز تالاسمی بیمارستان شهید آیت الله دستغیب شهر شیراز مراجعه می کردند و بر اساس مشخصات واحدهای مورد پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. هر یک از نمونه ها بطور تصادفی در سه مرحله به فاصله زمانی حداقل 14 روز هنگام رگ گیری تحت یکی از سه روش معمول، موسیقی و پماد املا قرار می گرفتند.ابزار گردآوری اطلاعات شامل 1- پرسشنامه اطلاعات فردی 2- معیار رفتاری چئوپس3 جهت اندازه گیری میزان درد، 3- معیار خودگزارشی وانگ4، 4- چک لیست عوارض جانبی احتمالی پماد املا می باشد اعتبار پرسشنامه به روش اعتبار محتوا و پایانی آن از روش توافق بین ارزیابی انجام شد (91/0 r=). با استفاده از آزمونهای فریدمن و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که میزان درد ناشی از رگ گیری با استفاده از روش موسیقی و پماد املا بطور معنی داری کمتر از میزان درد کودک با استفاده از روش معمول است (001/0> P). همچنین بین میزان درد کودک در هنگام رگ گیری به روش انحراف فکر (موسیقی) و پماد املا تفاوت معنی دار مشاهده نشد. در ضمن پماد املا هیچگونه عوارض جانبی کوتاه مدت نداشت.
استفاده از پماد املا و انحراف فکر (موسیقی(، درد هنگام رگ گیری در کودکان سن مدرسه را بطور معنی داری کاهش داده و هر کدام از این دو روش می تواند جایگزین دیگری شود.