تحلیل پایداری نهایی دیواره شمال باختری معدن چادرملو با استفاده از روش های تجربی، تحلیلی و عددی

امروزه مبحث پایداری شیب یکی از پارامترهای اصلی و تعیین کننده در اقتصاد و ایمنی معادن روباز است. اختصاص یک شیب برای کل دیواره های معدن در بیشتر معادن درست نیست چرا که دیواره های معدن معمولا از مصالح مختلف و با شرایط ساختاری متفاوتی تشکیل شده اند و بنابراین، باید طراحی شیب پس از تعیین پارامترهای ژئوتکنیکی، سنگ شناسی مختلف و مشخص شدن محدوده های ژئوتکنیکی گودال معدن (پیت) تعیین شود. در این پژوهش، با استفاده از روش های MRMR، روش بیشاپ (نرم افزار SlopeW 2004) و روش عددی (نرم افزارFlac 4.0) و مقایسه نتایج آنها، شیبهای بهینه برای دیواره نهایی معدن به دست آمده است. بدین منظور با تهیه نقشه زمین شناسی و زمین ساخت معدن، حفر 5 حلقه گمانه ژئوتکنیکی به طول10/1049 متر در اطراف گودال، برداشت مغزه های حاصل (ثبت حدود 130000 ویژگی)، تهیه نمودار ژئوتکنیکی گمانه ها، نمونه گیری از مغزه های به دست آمده و انجام آزمایشهای مکانیک سنگ بر روی نمونه ها و همچنین برداشتهای سطحی، گودال معدن چادرملو به پنج محدوده ژئوتکنیکی تقسیم شد که تفکیک 5 محدوده ژئوتکنیکی در معدن بر اساس 1- سنگ شناسی و ساختار، 2- جهت یابی دیواره های گودال و 3- شرایط، کیفیت و امتیاز توده سنگ، صورت گرفته است.
در این مقاله، پایداری نهایی دیواره شمال باختری معدن (محدوده 4 ژئوتکنیکی) مورد بررسی قرار خواهد گرفت. دلیل انتخاب محدوده 4 ژئوتکنیکی، نهایی شدن بخش زیادی از این دیواره و حائز اهمیت بودن آن از لحاظ موقعیت و دسترسی از این دیواره به دامپها و محدوده های 2 و 3 است.
این محدوده از سنگهای متاسوماتیت، آلبیت متاسوماتیت و ماده معدنی تشکیل شده است. ساختار محدوده با گسلهای نازک پرشیب با جابه جایی زیاد که در برخی موارد سنگ آهک برشی دیده می شود، مشخص شده است. گفتنی است از 5 حلقه گمانه ژئوتکنیکی، 1 حلقه گمانه به ژرفای 208 متر در این محدوده حفر شده است. برای این محدوده مقطع ژئوتکنیکی همراه با مقاطع زمین شناسی به روز شده تهیه شد. نتایج مدل سازی و مطالعات نشان داد که شیب نهایی این محدوده می تواند از 52 درجه به 60 درجه افزایش یابد.