کاربرد هستی شناسی ها در نظام مدیریت دانش

از دهه 1990، مدیریت دانش به عنوان رویکردی مدیریتی و به دنبال اقتصاد دانش مدار، تحولات شگرفی را در زمینه مدیریت سازمان های تجاری و پس از آن، سازمان های غیرانتفاعی و دولتی ایجاد کرد. مدیریت دانش با هدف افزایش سود و بهره وری سازمانی، بر فرایند استخراج، فراهم آوری، سازماندهی، اشاعه، و استفاده از دانش عینی و ذهنی کارکنان، به عنوان سرمایه های فکری سازمان، متمرکز است. نظامهای هوشمندی که بر مبنای فناوری های وب معنایی شکل گرفته اند، در پشتیبانی از مدیریت دانش ویژگی منحصر به فردی دارند. هستی شناسی یکی از فناوری ها و لایه های اصلی وب معنایی با هدف تسهیل اشتراک و استفاده مجدد از دانش، ایجاد شده است و سابقه بهره گیری از آن در مدیریت دانش، به سالهای اخیر باز می گردد. در این نوشتار، چرخه حیات دانش در نظام مدیریت دانش مورد توجه قرار گرفته و ضمن تمرکز بر نظریه مدیریت دانش توزیع شده در مقابل نظارت متمرکز، نظام مدیریت دانش هستی شناسی مبنا، معماری ویژه هستی شناسی و مهندسی آن در 5 مرحله ساخت، تطابق محلی، تحلیل، بازبینی، و روزآمدسازی محلی بیان شده است.