تجارب روانی اجتماعی قابل مشاوره در زنان مواجه با مشکلات باروری

مطالعات توصیفی مختلف مطرح نموده اند زوجهای نابارور اشکال مختلف استرس روانی – هیجانی را متحمل می شوند که در نهایت می تواند آنها را مستعد افسردگی نماید و همین امر ممکن است احتمال بارور شدن را بیشتر از پیش کاهش دهد. از سوی دیگر دیده شده نمرات شادمانی در میان افرادی که در روند درمان ناباروری شکست می خورند نسبت به افرادی که موفق می شوند به وضوح پایینتر است. تمامی اینها لزوم جنبه های مختلف مشاوره را در تمام مراحل درمانی مطرح می نماید.
در بررسی مقالات غالب مطالعات زنان را در دو گروه نابارور و کنترل قرار داده اند. گروه نابارور، زنانی با مشکلات ناباروری هستند که در انتظار ART به سر می بردند و گروه کنترل زنانی با توزیع سنی مشابه می باشند که حداقل یک فرزند داشته و نیز سابقه ای از ART نداشته اند. این دو گروه از طریق تکمیل پرسشنامه مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.
گروه نابارور میزان بالاتری از احساسات هیجانی منفی را نشان دادند (69%-37%). روابط جنسی و زناشویی زوج در گروه نابارور بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته بود.همچنین در زمان مشاوره، رضایتمندی ذهنی در گروه نابارور بخصوص زنان با سابقه درمان ناموفق قبلی اختلاف معناداری را با گروه کنترل نشان می داد که در زمینه خلق افسرده، حافظه و تمرکز، اضطراب و ترس و نیز جذابیت از نگاه دیگران بارزتر بود و اما شیوع اختلال افسردگی در گروه نابارور 25% به دست آمد در حالیکه در گروه کنترل 8/6% بود.
از مطالعات موجود اینطور برآورد می شود که زنان برخوردار از مشکلات باروری بخصوص آنهایی که جهت درمان خود تلاش می نمایند اما موفق نمی شوند، آشفتگی هیجانی پیدا می کنند که این امر ضرورت یک مشاوره حرفه ای را می طلبد که نه تنها بر احساسات و تجارب کنونی بلکه بر سوابق گذشته زوج در خصوص نحوه برخورد با این موضوع توجه می نماید و از آنجا که اثبات نشده واکنشهای روانی جدی در این افراد شایع باشد؛ لذا انجام مشاوره های روانی – اجتماعی مناسب می تواند نقش بسزایی در آماده سازی این افراد پیش از درمان، حین درمان و پس از انجام اقدامات درمانی ایفا نماید.