پتروژنز و ترکیب دولومیت کرتاسه شهمیرزاد، البرز مرکزی

انواع سنگ های کربناته دولومیت دار کرتاسه بالایی که در ناحیه شمال شرق شهمیرزاد، البرز مرکزی رخنمون دارد، میزبان کانسارها و آثار متعدد سرب و روی در شمال سمنان میباشد. در این مطالعه پنج برش از سنگ های کربناته معادن متروکه سرب و روی رضا آباد، حیدر آباد و رضابرک انتخاب شده است. با استفاده از مقاطع میکروسکوپی نازک استاندارد و رنگ آمیزی شده، نمودارهای XRD، تجزیه شیمیایی مرطوب و XRF؛ پتروژنز و ترکیب دولومیت ها با معادلهN CaCO3 = md + b بررسی گردید. دولومیت های منطقه با توجه به معادله فوق ازنظر میزان کربنات کلسیم به 3 دسته تقسیم شده اند، که عبارتند از: 5/51- 5/49 %، 5/53- 5/51 % و 5/55- 5/53 %. برطبق این مطالعات 6 نوع بافت تشخیص داده شد که با توجه به توالی رشد بلورهای دولومیت در طول زمان (ازآغاز) شامل گزنوتوپیک A یا دولومیکرایت، ایدیوتوپیک E، P، S، ایدیوتوپیک C و زین اسبی است. کاهش میزان سدیم و استرانسیم که طی دیاژنز و با افزایش اندازه بلور بوجود می آید، بدلیل تاثیر سیالات هیدرترمالی در توالی کرتاسه این منطقه دیده نمی شود. مقادیر Mn و Fe در دولواسپارایت ها بالاتر از دولومیکرواسپارایت ها است. با توجه به تغییر مقادیرMn2+، Fe2+ Sr2+، در ترکیب دولومیت در طول پروفیل ها احتمالا یک جریان سیال از شمال به جنوب نسبت به گسل انزاب در منطقه وجود داشته است. با توجه به یافته ها، دولومیتی شدن چند مرحله ای این منطقه را باید در ارتباط با دیاژنز اولیه و تاخیری در نتیجه تاثیر آب های دریایی و متئوریک، شورابه های حوضه ای و همچنین فعالیت های هیدروترمال دوره سنوزوئیک (احتمالا نشات گرفته از ولکانیک ائوسن) بر توالی کرتاسه بالایی دانست.