جهت گیری ارزشی و ارتباط آن با شاخص های اقتصادی - اجتماعی توسعه انسانی در ایران

جهت گیری ارزشی، نگرش و کنش های افراد را مشخص می سازد. این پژوهش به شیوه ی پیمایشی به آزمون فرضیه هایی در مورد ارتباط شاخص های اقتصادی - اجتماعی توسعه انسانی با جهت گیری ارزشی می پردازد. داده ها از طریق مصاحبه با تعداد 990 نفر از افراد 15 ساله و بالاتر بدست آمده، که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی از میان ساکنان شهرهای شیراز و یاسوج انتخاب شده اند. داده های بررسی نشان می دهد که رابطه ی معنا داری بین شاخص های اقتصادی - اجتماعی توسعه انسانی (سطح فرد، سطح سواد والدین، میزان احساس امید به زندگی، پایگاه اقتصادی) و همچنین وضعیت شغلی (متغیرهای مستقل) از یکسو، و جهت گیری ارزشی (متغیر وابسته) از سوی دیگر وجود دارد. به عبارتی هر چه شاخص های اقتصادی - اجتماعی توسعه انسانی بیشتر بهبود یابند، نمره ی جهت گیری ارزشی نیز افزایش می یابد و افراد از نظر ارزشی با توسعه سازگارتر هستند. در پایان نیز پیشنهادهایی برای بررسی بیشتر موضوع جهت گیری ارزشی ارائه گردیده است.