بررسی وضعیت ارتباطی نظام آموزش و پرورش و آموزش عالی

این مطالعه به بررسی وضعیت ارتباطی نظام «آموزش و پرورش» و «آموزش عالی» پرداخته و ابعاد و لایه های ناشناخته نظام ارتباطی «آموزش و پرورش» و «آموزش عالی» را روشن سازد.
بررسی تاریخ آموزش در کشور نشان می دهد تا سال 1346، اداره امر آموزش و پرورش کشور از مقطع ابتدایی تا سطوح عالیه بر عهده وزارت آموزش و پرورش بوده است و از آن پس، اداره امور مربوط به آموزش عالی از وزارت آموزش و پرورش جدا می شود و وزارت علوم و آموزش عالی تشکیل و عهده دار این وظایف می شود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی وزارتخانه جدیدی به نام«وزارت فرهنگ و آموزش عالی» تشکیل شده و اخیرا نیز با تغییر نام به «وزارت علوم، تحقیقات و فناوری»، اداره آموزش عالی را بر عهده دارد. بررسی وضعیت ارتباطی دو نظام آموزش عمومی و عالی نشان می دهد، تعامل و کنش ساختاری و فرآیندی بین این دو نظام مشاهده نمی شود. از منظر رویکرد سیستمی به نظام آموزشی کشور، نظام آموزشی ما با برخی از فرایندها و روندهای تعلیم و تربیت همآوا به نظر نمی رسد. فقدان ارتباط نظام مند و معنادار ساختاری و فرایندی بین بخش ها و مقاطع مختلف آموزشی یکی از مواردی است که، نشان دهنده فقدان رویکردی جامع و کل نگر به آموزش در ایران می باشد. بدین لحاظ، می توان یکی از چالش های نظام آموزشی کشورمان را فقدان ارتباط مطلوب بین دو نظام «آموزش و پرورش» و «آموزش عالی» دانست.