ارتباط بین فشار داخل شکمی و عوارض حول و حوش جراحی

فشار داخل شکمی (IAP)، فشاری است که در داخل حفره شکمی وجود دارد. مقدار طبیعی آن، به وضوح تعریف نشده است؛ اما می تواند در محدوده زیر فشار جو تا 7 میلی متر جیوه باشد. افزایش فشار داخل شکمی، که به صورت IAP بیشتر از 12 میلی متر جیوه تعریف می شود، در بیماران شدیدا بدحال گزارش شده است، و با اختلالات قلبی- ریوی و کلیوی همراه است. اثر مقادیر مرزی یک فشار داخل شکمی بر مشکلات حول جراحی در مطالعه های پیشین گزارش نشده است. مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر مقادیر بالا ولی در محدوده طبیعی IAP بر عوارض حول جراحی مرتبط با بیهوشی طراحی شد.

فشار داخل شکمی قبل از شروع بیهوشی عمومی در 60 بیمار بزرگسال غیر چاق که تحت جراحی الکتیو تعویض کامل مفصل هیپ قرار گرفتند، اندازه گیری شد. بیماران در طول مدت جراحی و ریکاوری، از نظر هرگونه شواهدی از عوارض مرتبط با بیهوشی، نظیر کاهش اشباع اکسیژن، افزایش فشارخون، و نامنظمی ضربان قلب، تحت نظر قرار گرفتند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروه الف) آنها که بیش از دو مورد عارضه داشتند (33 بیمار) و گروه ب) آنها که موارد کمتری از عوارض را تجربه کردند (27 بیمار).

فشار داخل شکمی، به طور معنی داری بین دو گروه متفاوت بود (1/2±21/8 میلی متر جیوه در گروه الف، در برابر 51/1±2/4 میلی متر جیوه در گروه ب؛ 05/0p<). تحلیل رگرسیون لوجستیک دودویی نشان داد که فشار داخل شکمی، یک پیش بینی کننده مستقل بروز عوارض بیهوشی با 015/0=p، (81/1-17/1)4/1=Odds Ratio بوده است.

نتایج این مطالعه نشان می دهند که مقادیر بالا ولی در محدوده طبیعی IAP، می تواند یک پیش بینی کننده مستقل برای بروز عوارض مرتبط با بیهوشی باشد.