اثر N- استیل سیستئین در پیشگیری از کاتاراکت تجربی ناشی از سلنیت سدیم

کاتاراکت شایعترین علت کاهش بینایی در دنیا بشمار می رود. تاثیر بعضی از آنتی اکسیدانتها در به تاخیر انداختن کاتاراکت ناشی از سلنیت نشان داده شده است. در این مطالعه تاثیر N- استیل سیستئین (N-Acetylcysteine، NAC) در پیشگیری از کاتاراکت تجربی ناشی از سلنیت سدیم در چشم موش صحرایی بررسی شده است.
چهل موش صحرایی از نژاد Wistar به صورت غیر انتخابی به چهار گروه تقسیم شدند. در هر گروه 10 موش قرار داده شد. در روز دهم پس از تولد به گروه 1 (کنترول) به مقدار ml 3/0 سرم سالین به صورت زیر جلدی و به همین مقدار داخل پریتوان، به گروه 2 nmol/gbw 20 سلنیت سدیم به صورت زیر جلدی و ml 3/0 سرم سالین نرمال داخل پریتوان، به گروه 3 nmol/gbw 20 سلنیت سدیم به صورت زیر جلدی و mg/kgbw 100، NAC به صورت داخل پریتوان، برای گروه 4 mg/kgbw 100، NAC داخل پریتوان و به مقدار ml 3/0 سرم سالین نرمال زیر جلدی تزریق شد. عدسی موش های هر 4 گروه از نظر تشکیل کاتاراکت به صورت هفتگی معاینه شد و مقدار کاتاراکت آنها درجه بندی گردید. روز پانزدهم پس از تزریق عدسی ها خارج شده و از نظر سطح گلوتاتیون (Glutathione، GSH)، مالون دی الدئید (Malondialdehyde، MDA)، سوپراکسید دیسموتاز (Superoxide dismutase، SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (Glutathione peroxidase، GPX) مورد آزمایش قرار گرفت.
تمام عدسی های موشهای گروه 3 شفاف بودند، در حالیکه در تمام موش های گروه 2 کاتاراکت به درجات مختلفی با میانگین 03/1±8/2 ملاحظه شد (05/0>P). میانگین سطح GSH، SOD و GPX در گروه 2 به صورت معنی داری کمتر از گروه های 1،3 و 4 بود (05/0>P). بطوریکه میانگین سطح MDA در گروه 2، به صورت معنی داری بالاتر از گروه های 1، 3 و 4 بود (05/0>P).
N-استیل سیستئین به صورت موثری مانع کاتاراکت ناشی از سلنیت سدیم می شود که این اثر میتواند به خاصیت آنتی اکسیدانتی آن مربوط باشد