بررسی عوامل ایجاد کننده مایکوزهای جلدی درپرندگان زینتی شهرستان اهواز

به منظور تعیین عوامل دخیل در ایجاد مایکوز جلدی پرندگان زینتی، مطالعه حاضر انجام گرفت. در این مطالعه در مجموع 1238 قطعه پرنده زینتی از پرنده فروشی های اهواز و موارد ارجاعی به درمانگاه طیور بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز مورد بررسی قرار گرفتند. از پرندگان واجد ضایعه جلدی مشکوک به ضایعات قارچی نمونه برداری صورت گرفت. نمونه های پر و پوست بطور مستقیم زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفتند، همچنین در دو محیط سابورود دکستروزآگار و سابورود دکستروزآگار محتوی سیکلوهگزامید (500 میلی گرم در لیتر) و کلرامفنیکل (50 میلی گرم در لیتر) تلقیح و در دماهای 25 و 37 درجه سانتی گراد انکوبه و روزانه تا 5 روز مورد بررسی و برای حداکثر 4 هفته نگهداری شدند. پرگنه های رشد یافته به روش نوار چسب اسکاچ زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفتند و قارچ های جدا شده براساس ویژگی های ظاهری کشت ومشخصات ریز بینی تعیین هویت شدند. در مجموع از 5 قطعه از 23 قطعه پرنده واجد ضایعات جلدی، آسپرژیلوس فومیگاتوس در 2 مورد از بلبل و1 مورد از قناری و کاندیدا آلبیکنس در 2 مورد از طوطی جدا گردید. هیچگونه درماتوفیتی از پرندگان جدا نشد. فراوانی مایکوز جلدی در بین پرندگان زینتی مورد مطالعه 4/0 درصد برآورد گردید.