بررسی جراحات هیستوپاتولوژیک و ردیابی آنتی ژن ویروسی در ماکیان گوشتی تلقیح شده با ویروس آنفلوانزای طیور تحت تیپ (H9N2)

اگرچه ویروس آنفلوانزای طیور تحت تیپ (H9N2) جزء پاتوتیپ با بیماریزایی کم طبقه بندی شده است، ولی علاوه بر ایجاد خسارات اقتصادی زیاد در صنعت طیور کشورهای منطقه خاورمیانه، از نظر بهداشت عمومی نیز دارای اهمیت می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی پاتوژنز ویروس آنفلوانزا جدایه A/Chicken/Iran/SH-110/99(H9N2) در ماکیان گوشتی به دنبال تلقیح داخل بینی ویروس، بررسی نوع، شدت و فراوانی جراحات بافتی و ردیابی آنتین ویروس در بافت های مختلف بدن پرنده است.
در این مطالعه تعداد 50 قطعه جوجه گوشتی یک روزه راس انتخاب شده و بطور مساوی در دو گروه (تیمار و کنترل) تقسیم و در مراحل مختلف آزمایش جهت بررسی پادتن اختصاصی تحت تیپ (H9N2) از آنها خون گیری به عمل آمد. سپس 18 قطعه از جوجه ها (گروه تیمار) در سن 20 روزگی با این جدایه از ویروس به روش داخل بینی با دوزی معادل EID50106 به ازای هر پرنده تلقیح گردیدند. 18 قطعه دیگر، به عنوان کنترل در نظر گرفته و سپس در روز تلقیح و روزهای 1، 3، 5، 7 و 10 پس از تلقیح ویروس، هر بار 3 قطعه جوجه از هر گروه بصورت اتفاقی انتخاب گردیده، آسان کشی و کالبدگشایی گردیدند. ضایعات عمومی لاشه ها ثبت و اقدام به نمونه برداری از بافت های مختلف (کبد، ریه، تیموس، طحال، کلیه، مغز، پانکراس، نای، بورس فابریسیوس و دوازدهه) جهت انجام مطالعات هیستوپاتولوژی و ایمونوفلورسانس گردید. نتایج حاصله نشان داد که جدایه A/Chicken/Iran/SH-110/99(H9N2) ویروس آنفلوانزا در ماکیان ویژگی اپی تلیوتروپیک دارد بطوریکه در تلقیح داخل بینی، ویروس در بافت های نای، ریه و کلیه، ضایعات اختصاصی به صورت تراکئیت، پنومونی و نفریت ایجاد کرد و حضور ویروس در این بافت ها، با بکارگیری تکنیک ایمونوفلورسانس غیر مستقیم به اثبات رسید به عبارتی ویروس ویژگی پنوموتروپیک و نفروتروپیک از خود نشان داد.