بهینه سازی تقسیم بار در شبکه سیگنالینگ شماره 7

سیگنالینگ پایه و اساس شبکه ها و سیستم های مخابراتی است و در این بین، سیستم سیگنالینگ شماره هفت1 (SS7) نقطه اوج سیستم های مخابراتی مدرن می باشد که سیگنالینگ و کنترل را در شبکه های مخابراتی فراهم می نماید. در این سیستم، علائم مخابراتی در قالب بسته هایی2 به نام واحد سیگنال3 (SU) انتقال می یابند. بنابراین نحوه توزیع و تقسیم این بسته ها روی مسیرها و لینک های سیگنالینگ از اهمیت بالایی در شبکه سیگنالینگ برخوردار است. از طرفی توزیع و یا تقسیم بار4 متعارف 5ITU-T در SS7، محدودیت هایی در زمینه انتخاب تعداد لینک ها را به وجود می آورد. در این مقاله با استفاده از محاسبه ظرفیت لینک ست به بررسی و تجزیه و تحلیل نحوه تقسیم بار در SS7 و معرفی محدودیت ها و موضوعات آن پرداخته می شود. سپس با استفاده از نتایج حاصله انتخاب حالت های مناسب تقسیم بار بیان می گردد. بعد از معرفی نحوه تقسیم بار در شبکه و عوامل تاثیرگذار در این زمینه، یک روش خاص نیز جهت بهینه کردن و رفع بعضی از محدودیت های تقسیم بار ارائه می شود. نتایج حاصله نیز براساس اندازه گیری های ترافیکی به عمل آمده، ارائه خواهد گردید.