بررسی شیوع عوامل خطر در اعتیاد و ترک اعتیاد معتادان خود معرف

مصرف مواد روانگردان و پدیده ناخوشایند اعتیاد تحت تاثیر عوامل مختلف فردی و اجتماعی در افراد بروز می نماید و بر زندگی فردی و اجتماعی فرد معتاد اثر می گذارد. لزوم توجه به این پدیده ناخوشایند باعث شد تا در این پژوهش به تعیین عوامل تاثیرگذار بر اعتیاد و ترک اعتیاد معتادان خودمعرف پرداخته شود.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی از بین معتادان خودمعرف مراجعه کننده به کلینیک ترک اعتیاد بهزیستی سبزوار، بر حسب تصادف 456 نفر انتخاب شدند که پرسشنامه طراحی شده متناسب با اهداف توسط مددکار مربوطه در طی مطالعه پرونده و مصاحبه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای و تی استیودنت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه از بین 456 نفر نمونه، 394 نفر (4/86 درصد) مرد و 62 نفر(6/13 درصد) زن بودند. میانگین سن مردها 7/10±4/37 سال و زن ها 4/13± 79/41 بود. در گرایش به اعتیاد در مردها، به ترتیب دوست و همکار 46 درصد و افراد غریبه 42 درصد و در زنان، خانواده و بستگان 40 درصد و افراد غریبه 30 درصد نقش داشتند که این تفاوت معنا دار بین زن و مرد می باشد (05/0P<). حدود 80 درصد افراد بیسواد و یا کم سواد می باشند. 8/38 درصد مردان اولین مصرف را در محل کار و 10/87 درصد زنان در منزل تجربه کرده اند. 63 درصد شهرنشینان و 76 درصد روستاییان شخصا تصمیم به ترک گرفته اند، حال آن که نقش همسران افراد شهرنشین در ترک اعتیاد فرد (5/12 درصد) و به مراتب بیشتر از روستائیان (8/2 درصد) بوده است. افراد مجرد، بیوه و مطلقه سابقه ترک قبلی داشته اند اما 59 درصد متاهلین دارای چنین سابقه ای نبوده اند (05/0P<).
با توجه به یافته های این مطالعه خانواده، همسر، دوست و همکار هم در اعتیاد و هم ترک اعتیاد از عوامل شایع بوده اند.