بیماریزایی ایزوله های قارچ حشره کش Beauveria bassiana بر روی حشره آزمون Galleria mellonella

آثار زیانبار باقی مانده سموم شیمیایی بر انسان و محیط زیست ضرورت بازگشت دوباره به طبیعت و استفاده از توانمندی کنترل طبیعی آن در مبارزه با حشرات مضر اعم از ناقلان بیماری های انسانی و آفات دیگر را ایجاد کرده است. در این میزان استفاده از پاتوژن های قارچی حشرات از اهمیت خاصی برخوردار است. در مطالعه حاضر بیماری زایی هشت ایزوله قارچ حشره کش Beauveria bassiana بر روی لارو حشره موم خوار کندوی زنبور عسل Galleria mellonella به عنوان حشره آزمون با استفاده از سه روش آلودگی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج- بیماری زایی ایزوله ها در مقیاس اختلاف در LT50، LC50 و LD50 مورد ارزیابی قرار گرفته است. مقایسه پتانسیل نسبی در دو شاخص LT50 و LD50 الگوی متفاوتی از بیماری زایی ایزوله ها به دست داده است. لذا الگوهای بیماریزایی ایزوله ها در سنجش های زیستی Bioassay مختلف، در ارتباط با پارامترهای بیولوژیکی نفوذپذیری مورد بحث واقع شده است. توازی بین خطوط رگرسیون پروبیت و تساوی بین لگاریتم واریانس تحمل ایزوله ها مخصوصا در تراکم اسپوری بالا، نشان دهنده وجود نوعی راهکار Sterategy یکسان در حمله به میزبان می باشد. از سوی دیگر مقایسه پتانسیل نسبی Resaltivepateney ایزوله ها با یکدیگر میسر گردید. مقایسه پتانسیل نسبی اختلاف زیادی در حدود 29 برابر میزان ایزوله قوی (50LD= 42 اسپور/لارو) و ایزوله ضعیف نشان داده است. این در حالی است که کمترین و بالاترین مقدار شاخص LT50 برای ایزوله قوی و ضعیف به ترتیب 3/3 و 2/11 روز بوده است. در این آزمایش ها طیف مقادیر پایین و بالای LC50 به دست آمده از 510× 4/2 تا 107×5/4 اسپور/میلی لیتر در نوسان بود. نتایج این مطالعه نه تنها نشان دهنده دخالت ویژگی های متعدد قارچی در امر بیماری زایی در حشره آزمون است بلکه می تواند گام دیگری در تطبیق شاخص های توکسیکولوژیک در مطالعه عوامل میکروبی محسوب شود.