سرباری آلومینیوم و انمی میکروسیتیک در گروهی از بیماران همودیالیزی

آنمی یکی از علایم مشخصه ازدیاد آلومینیوم در بیماران همودیالیزی می باشد که معمولا قبل از سایر علایم مسمومیت با آلومینیم ظاهر می شود این آنمی معمولا به صورت میکروسیتیک می باشد بدون آنکه بیمار دچار کمبود آهن شده باشد. 78 بیمار که به طور مرتب تحت عمل همودیالیز قرار می گرفتند انتخاب شده و در آنها پارامترهای هماتولوژیک مانند هموگلوبین، هماتوکریت، (MCV) Mean Cell Volume، شمارش رتیکولوسیت ها، فریتین و نیز پارامترهای بیوشیمایی مثل آلومینیم پلاسما و آلومینیم گلبول قرمز اندازه گیری شد. اندازه گیری فریتین نیز جهت ارزیابی ذخایر آهن بیماران انجام شد. به طور کلی میزان آلومینیم پلاسما و آلومینیم گلبول قرمز در پلاسمای بیمار نسبت به شاهد به میزان قابل توجهی بیشتر بود (گروه بیمار 3/68/55 و گروه شاهد 9/66/61) در حالی که هماتوکریت در گروه شاهد به مقدار توجهی از گروه بیمار بالاتر بود (3/06/42 برای گروه شاهد در برابر 61/09/24) در گروه بیمار). 21 نفر از این بیماران دارای آلومینیم گلبول قرمز و آلومینیم پلاسمای بالاتر از حد سمی (60 میکروگرم در لیتر) بودند که همگی این تعداد دارای MCV کمتر از حد طبیعی یا در حد پایین طبیعی بودند. در این بیماران میزان آلومینیم پلاسما و آلومینیم گلبول قرمز به خوبی با MCV در ارتباط بود. در همه این 21 نفر فریتین پلاسما طبیعی یا بالاتر از حد طبیعی بود. در بررسی کلینیکی هیچکدام از این بیماران دارای علایم مسمومیت با آلومینیم نبودند. از آنجا که منبع اصلی آلومینیم در بیماران دیالیزی آلومینیم اضافه شده به آب آشامیدنی می باشد و نیز از آنجا که در کشور ما به آب آشامیدنی آلومینیم افزوده نمی شود به نظر می رسد آلومینیم وارد شده به بدن بیماران دیالیزی از راه های دیگر به حدی نبوده است که بتواند باعث ایجاد مسمومیت با آلومینیم به صورت کامل کند و تنها باعث کاهش خفیفی در MCV شده است. مطالعات کاملتر در مراکز مختلف دیالیز لازم است صورت گیرد تا بتوان به طور قاطع در مورد نقش آلومینیم و مسمومیت با آن در بیماران دیالیزی اظهار نظر کرد.